Niets zou ons tegenhouden om naar de bierbeurs in Zwevegem en daar tal van biertjes te proeven! Niets! Niets maar dan ook niets! Tenzij misschien dat onze voorzitter moest metsen aan zijn verbouwing en toch afhaakte. Maar toch zou niets de anderen tegenhouden om naar die fantastische bierbeurs in Zwevegem te gaan en er zoals andere jaren het geval was te genieten van de sfeer en menig biertje door ons keelgat te laten verdwijnen. Niets zeg ik u!

Behalve misschien dat de penningmeester moest overwerken… Maar niet getreurd, hij zou achter komen! NIETS zou ons stoppen.

Ook niet die ene regendruppel die in de voormiddag viel en zijn natte vriendjes die hem in de loop van de middag steeds talrijker vergezelden nog veel minder! Ook niet dat ene regenvlaagje, dat een flink uit de kluitengewassen stortvlaag bleek te zijn die uren duurde… En dan toch! Het regende str*nt met haakjes, niet te doen dus!

Uiteindelijk werden de plannen gewijzigd en vertrok AMBIBREW VZW naar het cartoonfestival in Knokke-Heist. Toch ook fijn. Nadien, en dan reeds in gezelschap van de penningmeester, wijdden wij ons dan toch nog aan onze geliefde bezigheid: Het nuttigen van enige biertjes. En dit in de prachtige omgeving van de Zeebrugse vissershaven waar we bij onze Rodenbach – Palm Royale – Hapkin – Gordons Scotch lekker knus binnen garnalen pelden en binnenspeelden.

Ah! De haven! Die bedrijvigheid, de boten, de vissers, de sfeer! En vooral de draaiende 40-tonner voor de deur van het caféetje die ons elk zicht om het water (behalve dan die vervloekte regen) ontnam! Jaja, dat is het wel!

Na het aperitief naar Martins visrestaurant gegaan. Veel en lekker eten aan zeer democratische prijzen, verwacht echter geen haute-cuisine, maar degelijke keuken en sfeer, vlak naast het kerkje van Zeebrugge. De bierkennis van de gastvrouw was omgekeerd evenredig met haar vriendelijkheid. En wij verzekeren u ZE WAS VRIENDELIJK! De bierkaart waar “speciale bieren” en “zware bieren” opstond was al een indicatie. Een reconstructie van een gesprek:

Mevr Martins visrestaurant: “Wenst u iets te drinken?”
Bestuurslid Ambibrew: “Ja, een biertje, wat heeft u zoal?”
Mevr Martins visrestaurant: “Goh! Jupiller, Duvel, Trappist…”
Bestuurslid Ambibrew (onderbreekt enthousiast): “Ja een trappistje!”
Mevr Martins visrestaurant: “Blond of bruin?”
Bestuurslid Ambibrew : “Blond, ik zal me eens laten verras…”
Mevr Martins visrestaurant: “Martin! een blonde Leffe!”

Moest je ons bestuurslid zijn gezicht zien! Waarop de andere aanwezigen toch maar een Duveltje vroegen.

Na het eten reden we door het Brugse Ommeland (verloren) naar Moerkerke alwaar we een caféetje opzochten dat ons lekker in de waterige sfeer hield: Het visserhuis. We sloten er onze dag af met het nuttigen van een donkere Westmalle en een Maerlandt Tripel.

MAERLANDT Tripel is een blond biertje dat voor een VZW uit Damme of Brugge gebrouwen wordt door brouwerij Van Steenberge uit Ertvelde, hergist op de fles en best lekker.

Volgende activiteit: 03-10-2006 : degustatieavond in Den Osschaert te Adegem!

Wat mag er op een wijkkermis niet mankeren? Het antwoord is even ongelimiteerd als de snelheid van Jean-Marie Dedecker op de E40. Een boogschieten, een quiz, een fietszoektocht, een souper, de obligate discussie met eventueel een vechtpartijtje laat op de avond en vooral liters bier. Een goede wijkkermis beantwoordt hier dus aan, maar een zeer goede wijkkermis organiseert een streekbierenavond!

Wat mag er op een streekbierenavond niet mankeren? Het antwoord is even ongelimiteerd als de snelheid van de zwaantjes in achtervolging op J-M. Een gezellige sfeer, een fijn rockgroepje, een hapje, streekbieren EN EEN KLEINE LOKALE VERENIGING DIE HET AMBACHTELIJK BROUWEN PROMOOT EN ER ZIJN ZELFGEBROUWEN BIERTJE AANBIED AAN DE MENSEN DIE LID WILLEN WORDEN VAN DE VZW.

Zo gezegd, zo gedaan dus op zondag 13 augustus! Alle ingrediënten (behalve die knokpartij, die moet er volgend jaar toch echt weer bij!) waren aanwezig op Spaanderkermis in Adegem. En rara, wie was de “kleine lokale vereniging die… (… je weet wel)”? Juist! Wij! AMBIBREW!

In een mooi toogje, dat in een vorig leven minachtend jeneverkot werd genoemd, stonden wij daar te blinken. Vol trots lieten wij een beperkt publiek voor het eerst kennis maken met deze heerlijke godenbrouwsels:

GRENADIER: Ons blond biertje is gesluierd en heeft een overvloedige schuimkraag (prachtig) en parelt krachtig. Zo krachtig dat onze voorzitter per momenten het evenwicht verloor.
De geur is eerder neutraal en hoppig.
De smaak is indrukwekkender dan de geur laat vermoeden. Er is een veelheid van smaken in de mond van mout en vooral verschillende soorten hop! Ook in de nasmaak heerlijk lang hoppig. 6 à 7 ° alc.
Aan vergelijkingen doen we normaal niet mee, maar als je er toch een wil: Hommelbier leunt er het dichtst tegenaan.

13 Miel: Ons amber biertje is eveneens gesluierd en heeft een schuimkraag die wit tot gebroken wit is. Dit biertje is veel rustiger en het schuim vervalt sneller. In de geur nemen we een zekere fruitigheid waar en vooral ambermout. De smaak is een stukje zoeter en wat voller dan bij de GRENADIER. In de nasmaak trekt ook dit biertje lekker droog bitter. ong 8° alc
Zoals gezegd, aan vergelijkingen doen we niet mee en bij dit biertje ligt dit wel moeilijk, het leunt in alle geval dichter aan bij de traditionele abdijbieren.

Zijn deze biertjes vergist in de fles? Is water nat? Is de woestijn zanderig? Vielen onze biertjes in de smaak? Allemaal vragen met hetzelfde antwoord!

De biertjes vielen inderdaad in de smaak en de kas van ons vzw’tje werd eindelijk nog eens een beetje gespijsd. Tot voorkort werd de stand van onze zichtrekening gebruikt door het KMI om er de temperatuur van de volgende dag mee te voorspellen. Ja zeg, waren die verrast bij die hittegolf in juli, en maar slechter weer voorspellen!

Tevreden als kinderen met een loly zagen we al uit naar onze volgende activiteit! Driewerf hoera want die was morgen al!!

In tegenstelling tot de vorige jaren hebben wij deze keer ’s avonds de eurobierbeurs bezocht. Rond 20.00 uur waren wij aanwezig. Na een vlugge rondgang en na enkele gemeentegenoten te hebben begroet, zijn we dan begonnen aan de taak waarvoor we gekomen waren, met name bier proeven. Wij geven U hierbij, zonder pretentieus te willen overkomen, onze bescheiden bevindingen, in de wetenschap dat over smaken eigenlijk niet te discussiëren valt.

We zijn gestart met Witkap, een bier dat we reeds eerder proefden op de bierbeurs te Zwevegem en dat we toen ten zeerste konden waarderen. Zowel de triple als de stimulo vinden bij ons een grote weerklank. Onder begeleiding van een jazzy orkest en op het zonovergoten Emiel Braunplein is een dergelijk sprankelend bier een ware streling voor de tong. Een aanrader dus !

Iets minder gesmaakt bleek het bier bij onze volgende halte : Malheur. Wij moeten er wel onmiddellijk bij vermelden dat wij ons hebben beperkt tot de Malheur met 6 vol% alc, vermits wij nog enkele biertjes wilden proeven. Een ‘Malheur 12’ zou hier wel eens een stokje kunnen voor steken. De Malheur 6 is een lekker bier, maar kwam ons iets te ‘droog in de mond’ voor. Wel gesmaakt werd het bordje paté dat we er bij bestelden. Zeer lekker en passend in het gebeuren.

Wanneer de avond valt, wordt het misschien wel tijd voor een Palm Royale. Dit bier hadden wij tot op heden nog niet geproefd. Misschien niet het ambachtelijkste bier, maar wel lekker. Zelfs de penningmeester, een gerenomeerd Palm-drinker, kende dit bier een hoge score toe.
Iets minder tijdens onze rustige Palm Royale-degustatie was de schertsvertoning van het radiostation Be One, die de plaats van het jazzy orkest op het podium had overgenomen. Blijkbaar werden enkele gsm-spelletjes gespeeld en een paar onvolledige nummertjes gedraaid. Totaal ongepast bij een bierdegustatie. De presentator, die weliswaar zijn best deed, kon dan ook op weinig aandacht van het publiek rekenen. Als het aan ons ligt mag deze activiteit volgend jaar geschrapt worden.

Even uit de gezellige drukte een hamburgertje eten, een plasje aan 40 eurocent wagen en we kunnen er opnieuw tegen. Een volgende halte bracht ons bij een tentje waar wij Barbar en La Chouffe proefden. Onze vrouwelijke collega’s hielden het bij het lichte appelbiertje Newton, die zij uitermate lekker vonden. La Chouffe vinden wij lekker maar het springt er niet uit als zijnde ‘het bier’, voor zover een dergelijk bier bestaat natuurlijk. Barbar daarentegen vinden wij eerder een flauw biertje dat wel koddig oogt door de originele glazen die eerder op bekers lijken. De verpakking doet misschien veel maar je kan van een ezel geen renpaard maken, ook al heeft hij een mooie stal.

Ondertussen is het jazzy orkest terug op het podium (gelukkig maar) en nu is het hek echt van de dam. Prachtige muziek (bigband, Jerry Lee Lewis …) en dansende mensen (neem van ons aan dat zij werkelijk heel goed konden dansen) in een feeëriek decor van de Gentse binnenstad, gedomineerd door het statige belfort brengen de sfeer er nu goed in. Onze vrouwelijke metgezellen, die van nature iets leniger zijn, kunnen het dan ook niet laten om ook eens de beentjes te strekken. Ondertussen doen wij ons te goed aan een lekkere ‘Straffe Hendrik’. Een fijn bier dat soepel binnen gaat en een frisse smaak biedt. Het smaakt absoluut naar meer, maar onbekende horizonten lonken.

Op onze zelfde locatie drinken wij Abdis, het nieuwe bier van brouwerij Liefmans. Onze smaakpapillen hebben ondertussen al heel wat gewaarwordingen achter de rug, maar de Abdis kunnen wij zeker waarderen. Met een stevige Abdis in de hand willen wij trouwens ook nog eens onze bewondering uitdrukken voor de enthousiaste drumster van het orkest op het podium. Wat een combinatie : drummende vrouwen, Jerry Lee Lewis en lekker bier, wat wil een mens nog meer.

Onder het motto ‘safe the best for last’ sluiten wij onze avond af met een bier waar wij vol bewondering voor zijn. Een geprekje met de brouwer, overigens een streekgenoot en dan over tot het nuttigen van Troubadour. Zowel de blonde als de donkere (Obscura) worden door ons zeer gesmaakt. Lekker. Dit is topklasse. Wij drinken er bijwijlen zelfs twee van.

Ondertussen is het nachtelijk uur reeds ver gevorderd en wordt het stilaan tijd om onze sponde op te zoeken. Onze bobettes brengen ons veilig thuis, napratend over een prachtige avond, vol bier, dans en muziek. Schitterend !

Jerry won’t do you no harm !

Bij leven en welzijn, 
Zeker tot volgend jaar !

Ambibrew Vzw