Jessenhofke

In maart kleurt de wereld lente-groen. Ook ons biertje want deze maand drinken we een bio-biertje: Jessenhofke.

Het flesje (steini) en het etiket ogen mooi, maar misschien wat sober. Het oogt gewoon “bio”, maar valt in de winkelrekken niet echt op. Wat weinig info op het flesje, maar des te meer op internet, vooral over de brouwerij. Over het bier zelf kom je minder concrete te weten.

In het glas zien we een gesluierd goudblond biertje met een stevige vrij grove schuimkraag. Opvallend voor een donker blond bier is dat deze schuimkraag een beetje gebroken wit kleurt.

Een zacht maar complex aroma doet ons echt zin krijgen om te proeven. Het bier ruikt eerder zoet, fruitig. Na een tijdje identificeren we het fruit als kersen(snoepjes). Daarnaast een lichte zweem rokerigheid en kruiden en hop. Dit doet denken aan een “ardens” biertje.

De smaak zet eerder zoet aan. De smaak wordt gedragen door de alcohol en opnieuw proeven we die zeer lichte rokerigheid.

In de nasmaak neemt het hopbitter voor het eerst de bovenhand afgewisseld met de kruidigheid en de kersen(snoepjes) die we nog herkennen uit het aroma.

Voor dit bier van 8° moet de bierliefhebber echt tijd nemen om alle complexe aroma’s en smaken te ontdekken en zo nog meer van dit prima biertje te genieten. Wat ons betreft meer dan geslaagd.

Het bier wordt gebrouwen in de Proefbrouwerij in Lochristi, maar de recepten worden ontwikkeld in een amateur-brouwerij in Kuringen (Hasselt) waar ook een bed-en-breakfeast is. De bezoekers zouden er kunnen helpen in het brouwproces wanneer er nieuwe recepten getest worden. Sinds 2005 werd dit bier gecommercialiseerd. Op de website van Jessenhofke zijn de verkooppunten opgesomd.