Stepia Blond (Proefbrouwerij Lochristi).
Het was alweer lang geleden dat we nog eens twee biertjes van de maand hadden op één (zoals altijd blinde) proefsessie, dus in april was het zover.
Onlangs werd de natuurlijke zoetstof “Stevia” toegelaten in de Europese Unie. Het kon dus niet lang duren eer het eerste bier met stevia op de markt zou komen.
We startten met de Stepia (Spaanse schrijfwijze van Stevia) Blond.
Helder blond bier met een witte smeuïge schuimkraag die mooi aan het glas kleeft. We zien ook een zachte pareling.
In de geur herkennen we een zekere fruitigheid, maar opvallend, geen vleugje hop. Ook de fruitigheid lijkt ons niet van de hop afkomstig te zijn.
De smaak zet fruitig en vrij zoet aan. Licht hopbitter komt pas later opzetten maar wordt al snel weer verdrongen door een opvallende plakkeringe zoetigheid.
Deze doet denken aan aangezoete bieren.
Naar het einde van de smaakervaring komt er ook een wrange bitterheid opzetten die zeker niet van hop afkomstig is.
In de afdronk herkennen we likeur en mandarijn.
Jammer genoeg wordt de smaakervaring niet aangenamer bij de tweede of derde slok, integendeel…
Stepia wordt door de Proefbrouwerij beschreven als een Tripel, maar een bier van amper 6% alc en weinig complexiteit in de smaak kan men echt geen tripel noemen vinden wij.
Wanneer het proefpanel bekend gemaakt wordt dat dit bier is aangezoet met stevia is men het erover eens dat de brouwer hier het verkeerde biertype voor gekozen heeft.
Waarom niet voor het eerst stevia gebruiken in een (toch al aangezoete) kriek?
Volgens ons een mislukt experiment dat amper 1 hopbel verdient voor de moeite.
Stepia Bruin (Proefbrouwerij Lochristi)
Gelukkig voor het proefpanel was er dus nog een tweede biertje van de maand april. Wat ze niet wisten was dat het de Stepia bruin was…
Een donker bruin bier met mooie rode schijn die erop wijst dat er echt donkere moutsoorten zijn gebruikt. Het bier heeft een dichte beige schuimkraag.
Het aroma is zacht gebrand, een beetje zoethout en geeft een zweem van alcohol af. Een aangenaam aroma voor een donker bier.
De smaak zet de ervaringen van het aroma verder. Het bier heeft iets van een stout door de zware gebrande en houtige smaken, maar er duikt ook zoet op van snoep en rozijnen.
De nasmaak blijft lang hangen en is een combinatie van zoet en bitter.
Ook dit bier heeft slechts 6% alcohol, toch heeft het een verrassend volle smaak die volgens sommigen iets te zoet is en een beetje het evenwicht in het bier verstoort. Toch is het panel erover eens dat dit een zeer genietbaar dessertbiertje is dat ook zou kunnen passen op een lange winteravond.