Bier dat er uitziet als witbier. Troebel en zeer licht blond.
Het bier heeft een stevige wandklevende schuimkraag.

In het aroma groene hop en een bloemige geur van de gist.
Hier zijn klassieke hopsoorten gebruikt.  (Noot van de redactie: het bier werd blind geproefd door het panel).

Het bier zet strak bitter aan en heeft een sterke saturatie wat bij het proefpanel wat verdeeldheid oproept. De bloemigheid komt ook terug in de smaak. De body van dit bier is net genoeg om de stevige bitterheid aan te kunnen. Het is die bitterheid die de rode draad van dit bier vormt.

Ook in de afdronk blijft het hopbitter lang hangen samen met wat alcohol die naar de neus stijgt.

Dit is een verfrissend lente – en zomerbier. Het is brouwtechnisch zeker in orde. Ondanks de looks is dit zeker geen witbier. Het is daarvoor te bitter en niet kruidig genoeg. Tien jaar geleden zou dit een vernieuwend bier geweest zijn omwille van de bitterheid. Intussen werd deze bierstijl ingehaald door de “tripel hoppen” en “Ipa’s”. Het bier strandt op 3,5 hopbellen want voor een bier van 9,5% alc had dit iets meer body mogen hebben.

Wanneer we vernemen dat het de nieuwe Tripel Hop is zijn we toch enigszins verrast. Het verklaart natuurlijk wel de stevige saturatie. Maar de smaakbeschrijving die bij deze hop gegeven wordt zoals “perzik, meloen en tropische kokosnoot”, die vinden wij helaas niet terug. Hooguit wanneer het bier wat warmer wordt een lichte citrustoets.

Bruin – rood bier met dikke wandklevende schuimkraag die lichtjes beige is.
In het aroma iets houtig, vanille, rozijnen en een lichte toets van gebrande mouten.
Volmondige aanzet waarin we naast het zoete van de mout ook karamelmout proeven. Ook het houtige komt terug, naar de afdronk toe krijg je ook de smaak van de gebrande mout. De bitterheid die een combinatie is van hopbitter en gebrand bitter blijft lang hangen.

Op het einde komt wel een metalische smaak opzetten die lichtjes storend is.

Een klassiek dubbel bruin bier, maar wel een erg goede variant door zijn volmondigheid die heel goed in evenwicht gebracht wordt door de combinatie van hopbitter en de toets gebrande bitterheid.

Voor een bier met 7,5% alc is dit heel romig en volmondig. In het klassieke segment zijn de trappisten meester, maar dit bier evenaart die klasse en verdient daarom 4 hopbellen.
Wanneer we vernemen dat dit inderdaad een trappist is zijn we best blij met onze eigen beschrijving. Dit zullen ze in UK niet gewoon zijn.