Verslag Degustatie Neso – Adegem

Op dinsdag 3 april 2007 mochten wij opnieuw een degustatie verzorgen. Ditmaal te Adegem voor een vereniging van ‘actieve senioren’, genaamd NESO.

Zeer verrast waren wij, toen wij twee van onze oude leraren onder het publiek bemerkten. De rollen waren deze namiddag dus even gedraaid.

Het bestuur van deze vereniging had verkozen om twee bieren te degusteren.

Zoals gewoonlijk werd een uiteenzetting gegeven omtrent de werking van onze Vzw en omtrent het door ons gevolgde brouwproces bij het brouwen van onze eigen bieren, telkens door Tom. Bij de uitleg van dit brouwproces probeerde een dame zelfs een hopblaadje te verorberen, hetgeen haar niet echt bleek te bevallen.

Belangrijk echter was ook het degusteren van de bieren zelf. Hierbij werd de technische uitleg opnieuw verzorgd door Rob terwijl Ruth (lid van de Algemene Vergadering) voor de bevoorrading zorgde. 

Er werd begonnen met één van onze eigen bieren, met name onze eigen Weissner. Aanvankelijk had de voorzitster van Neso ons gemeld dat er niet zoveel vrouwen zouden meedrinken, maar er weigerden er slechts twee van de ongeveer dertig, dus dat viel wel mee. De twee dienstweigeraarsters kregen zoals gewoonlijk het flesje (met kroonkurk erop natuurlijk) mee naar huis. De Weissner viel onmiddellijk in de smaak en werd onder begeleiding van Rob perfect uitgeschonken. Ons eigen bier kon hierna op een grote bijval rekenen.

Even werd er gepauzeerd om dan over te gaan op de degustatie van onze tweede bier. Dit maal een commercieel, maar door ons zeer gewaardeerd bier, de Rochefort 8. Ook dit bier werd perfect uitgeschonken en kon op veel enthousiasme rekenen. Er werd vergeleken, gewikt en gewogen en vooral altijd maar meer gepraat over het bier en dit is voor onze vzw een belangrijk gegeven.

Na de degustatie werd nog een boterham met boerenhesp gegeten (sommigen hadden zelfs nog een beetje Rochefort over) en op die manier werd een punt gezet achter een zeer geslaagde namiddag (al zeggen wij het zelf).
Wij willen als laatste nog onze dank uiten aan de Neso die ons toch de kans heeft gegeven om de namiddag verzorgen.

Tom.

Postel Blond

De maand april brengt ons een van de “erkende Belgische abdijbieren”, te herkennen aan het loge met een klein gothisch venstertje met een glas in. Dit is geen kwaliteitsgarantie, maar het betekent dat de brouwer royalty’s afstaat aan de abdij.

Het bier wordt gebrouwen door NV Affligem (onder de groep Heineken) en heeft een alc vol van 7°. Het bier dat wij drinken zit in 33cl flesjes met een goede afwerking met aluminium rond de kroonkurk.

Bij het uitgieten zien we een blond bier met een stevige witte schuimkraag. Het bier is heel helder tot op het einde van het flesje hetgeen ons doet vermoeden dat het niet hergist is. Na controle van het etiket zou dit toch het geval moeten zijn en met enige moeite wringen we een klein beetje gist uit de fles. Wellicht betreft het een gesatureerd bier waaraan slechts een klein beetje gist wordt toegevoegd voor de naam en het aroma.

In de geur komt ons vooral graan tegemoet en een vleugje gist. Toch ontdekken we ook een beetje citrus en een zweem hout. Een mooi en vrij complex aroma dus, dat zich toch niet teveel opdringt.

De smaak brengt ons wat de geur reeds deed vermoeden. Een aanzet van graan en een tikje citrus. Het bier is, in echte Affligem traditie, stevig hopbitter hetgeen het geheel zeer verfrissend maakt. De bitterheid zet zich vooral naar het einde van de dronk door en beheerst ook lang de nasmaak. De mond trekt een beetje droog en je wil een tweede slok van dit biertje. Een alcoholsmaak is in de Postel Blond achterwege gebleven.

Ons oordeel: Een kwaliteitsbier dat tevens een vlotte doordrinker is. Aan te raden voor de liefhebbers van frisse hoppige biertjes. Enig minpuntje: de hergisting in de fles is wellicht eerder een commerciële stunt dan behorend tot het echte brouwproces.

Zythos Bierfestival 03-03-2007

Na de maandelijkse bestuursvergadering trok het voltallige bestuur van de vereniging richting St-Niklaas voor het jaarlijkse Zythos bierfestival. Niet ons eerste bierfestival natuurlijk, maar wel ons debuut in St-Niklaas.

60 brouwers bieden er meer dan 200 bieren aan! Elk van de brouwers staat in een eender klein standje en probeert zijn biertjes aan de man te brengen. Hier en daar staat de brouwer zelf aan de tap of aan de fles, vooral de grotere brouwers hebben daar natuurlijk volk voor. Het festival vindt plaats in de Stadshallen in St-Niklaas en dat is meteen het enige minpuntje van de dag. Het is er vrij drukkend en dat maakte ons bezoekje lichamelijk toch zwaar. Een bierbeurs op een fijne zomerse dag in openlucht is natuurlijk ontspannender…

Wat niet wegneemt dat de organisatoren alles in het werk stellen om het voor iedereen aangenaam te maken, met eten, koffie, glazen van 15cl ter beschikking,…

En dan waarvoor we kwamen. Met het boekje voor aantekeningen in de hand biertjes proeven. Zeker teveel om op te noemen en zeker niet allemaal van hetzelfde niveau. De biertjes die ons zeker bijblijven als toppers zijn de XX-bitter (zeer hoppig), de Petrus Aged Pale (voor de liefhebbers van zurige bieren), de Malheur Dark Brut (zeer lekkere scotch). Aflsuiten deden we aan de stand van de trappisten, DE zekerheid in bierland…

Na onze terugkeer in Adegem hadden we toch alweer een beetje dorst. Dan maar naar één van onze favoriete cafés: ’t Kruisken, waar onze dorst gelest werd en ons lichtje langzaam maar zeker doofde.

Abbaye de Marchiennes

In maart brengen wij een Frans biertje in de kijker. Geen van ons had al van dit bier gehoord, maar de verpakking was zo aantrekkelijk dat we het niet konden laten liggen. Het biertje zit in een 75cl bierfles op kurk met mooie etiketten die het beste doen vermoeden. Het bier heeft een alcoholvol. van 6,6°

Bij het uitgieten kleurt het bier goudblond met een witte fijne schuimkraag die een beetje vervalt. Het is kristal helder tot op het einde. Het bier is duidelijk niet hergist in de fles. Het wordt ons meteen duidelijk dat dit bier voor de Franse markt bedoeld is.

In de geur ruiken we vooral de gist. Wellicht een soort abdijgist.

De smaak is moutig met een zachte bitterheid. Jammer genoeg blijft de smaak wat vlak. Ook in de nasmaak blijft een beetje moutigheid hangen en blijft de zachte bitterheid nog een tijdje aanwezig.

Al bij al vinden wij dit geen slecht biertje, maar het haalt zeker niet de kwaliteit die de verpakking doet vermoeden. Het is een doordrinker voor een groot Frans publiek zonder verrassingen. Waar het bier gebrouwen wordt staat niet op het etiket.

Marckloff

Dit bier is slechts beperkt verkrijgbaar. Het is vooral te koop in de microbrouwerij “La Ferme au chêne” in Durbuy. Deze microbrouwerij ligt in het hartje van Durbuy en er is een mooie taverne bij, waar je de Marckloff op voorhand eens kunt proeven.

Marckloff wordt verkocht in flessen van 75 cl. De fles wordt afgesloten met een kroonkurk, en niet met een kurk, zoals bij veel 75 cl flessen wel het geval is. Het bier hergist op de fles en de smaak zal dus evolueren. Het bier heeft 6,5°alc.

Het bier kleurt licht amber in het glas en is vrij troebel. Het is dan ook een echt artisanaal biertje. We zien een fijn wit schuim, ondersteund door een lichte fijne pareling. Het schuim vervalt vrij snel.

De geur is vooral fruitig en zurig. We ruiken een zweem van krieken en abrikozen.

Bij het proeven valt vooral de licht zure smaak op die een beetje doet denken aan “oude geueze”, hoewel dit bier zeker minder extreem is van smaak en allicht bij meer in de smaak zal vallen van het grote publiek. In de nasmaak toch een beetje hopbitter dat blijft hangen.

Onze mening: een lekker verfrissend artisanaal biertje, vooral te drinken in de zomer.

Kriek Lindemans

We nemen eens een risico, want een van onze leden heeft een paar Lindemans Kriekjes in de kelder gevonden. De flesjes zijn 2 jaar over datum. Gezien het lage alcoholpercentage van dit bier weten wij niet of dit bier nog wel drinkbaar zou zijn.

Bij het uitgieten zien we donker, paars/rood bier met een roze schuimkraag die sterk wandklevend is.
Het bier heeft de zoete geur van rood snoepgoed (“poepkes” dat we zeggen).
Het bier heeft een zeer zoete smaak, waarbij geen spoor te bekennen valt van hopbitterheid of de zurigheid van de lambik. Het bier is zeker bijgezoet, misschien komt dit zoet met de tijd meer naar voor?

De nasmaak is, u kunt het al raden…zoet.
Ondanks de leeftijd van het bier, is dit totaal niet verslagen. Het is een echt bier voor zoetekauwen.

Kriek wordt gebrouwen op basis van lambik. Lambik is een bier dat gistte in open eiken vaten en dat, hoe ouder hoe zuriger wordt. De “steker” mengt jonge bieren met oudere bieren tot de ideale mengeling. Op die wijze bekomt men geueze. Om kriek te bekomen laten men verse krieken meegisten in de lambik. Bij grote brouwerijen is het niet uitzonderlijk dat men echter slechts een klein percentage lambik gebruikt en bieren aanzoet om de zure smaak te verdrijven.

Liefmans Gouden Band

Onlangs werden we gevraagd in café ’t Kruisken in Adegem om er een wel heel speciaal biertje te gaan degusteren. Liefmans Gouden Band van verschillende jaargangen.

Dit bier wordt verkocht in mooie 37,5cl champagneflessen met een kurk en een papieren wikkel die kan verschillen naar gelang de jaargang. Om zeker te zijn van welk jaar je biertje is kijk je op de zijkant van de kurk.

Ons eerste geproefde biertje was er eentje van 2006. 
Het bier kleurt donker bruin in het glas met een rode schijn indien je het tegen het licht houdt. Het bier is hergist op de fles, maar door de donkere kleur kun je de helderheid moeilijk bepalen. Het bier wordt bekroond met een mooie beige schuimkraag.
In de geur vooral fruit en een tikje zurigheid. Een frisse geur vooral, dit belooft een verfrissend biertje te worden.
De smaak van dit bier deed ons onmiddellijk denken aan een “oud bruin” bier (zoals je ook Petrus, Duchesse de bourgonge en vele andere hebt). Fris zurig, een beetje zoet en een zachte bitterheid die op de achtergrond aanwezig is. Lekker en verfrissend, maar misschien een beetje verraderlijk want 8°alc, wat bij de meeste van deze bruintjes aanzienlijk minder is. 
De nasmaak is vrij kort en beklemtoont vooral de zachte zurigheid. Wie graag iets verfrissend drinkt maar een Rodenbach bijvoorbeeld te zuur vindt zal zeker van dit biertje houden.

Ons tweede biertje was er eentje van 2004. Het uitzicht van het bier blijft van zelfsprekend hetzelfde. In de geur namen we reeds een eerste verandering waar. De fruitige zurigheid was geweken voor een wat vollere geur met nog steeds een fruitige toets.
De smaak was verrassend veel geëvolueerd (of zou men een ander recept gebruiken?). De zurigheid uit dit biertje is bijna volledig verdwenen wat de volheid en de hopbitterheid naar voor brengt. Dit neigt zelf een beetje naar een abdijbier.

Ons derde biertje was een unicum! Een Liefmans Gouden Band jaargang 1987. Met enige argwaan openden we de fles. Het feit dat er al druk op de fles zat stelde ons reeds gerust. Bij het uitgieten zien we dat de gistbodem op de zijkant van de fles blijft hangen. We krijgen een mooi donker bruin schuimend biertje in het glas. De schuimkraag is licht bruin en de geur stijgt al naar onze neus. Een geur die een zekere zurigheid bevat, maar niet de gevreesde azijn-zurigheid. Wel een zachte volle geur.

Het proeven van dit bier was een ware sensatie. Een ongelooflijke opeenvolging van smaken. Eerst groene appel, dan rozijnen, hout – eik en noten met een zachte bitterheid die lang blijft hangen. In het geheel is de zurige frisheid nooit veraf. ONGELOOFLIJK!

Degustatie in “’t Kruisken” 25-11-06

Onze laatste publieke actitiveit van het gezegende jaar 2006 zit er op. De degustatieavond in het Kruisken was fantastisch. Deze was op dezelfde leest geschoeid van deze die op 3 oktober plaatsvond in “den Osschaert”, enkel het aantal aanwezigen was iets hoger.

Een 40-tal nieuwsgierigen en bierliefhebbers uit de wijde omgeving kwamen afgezakt naar het zaaltje van café “’t Kruisken” te Adegem. Na rustig iets gedronken te hebben aan de bar gingen we iets na 20,00u van start.

De “Week van de Smaak”, waarin deze activiteit kaderde werd eerst iets beter belicht teneinde iedereen een zicht te geven over wat dit precies inhoudt, zijnde een nieuw (eet)cultuurevenement waarbij het de bedoeling is zoveel mogelijk mensen op een toegankelijke wijze kennis laten maken met ‘smaak’ en hen laten genieten van eten en drinken, gastronomie en alles wat daarbij komt kijken.

Na de verder toelichting over het verdere verloop van de avond, nam Rob het woord om wat uitleg te geven overd het degusteren van bier, waarna dit direct in de praktijk omgezet werd. Als eerste bier werd een zelfgebrouwen biertje gedronken, namelijk ons “Schommelbier”, een blond biertje met zo’n 7 à 8° alcoholgehalte en een volle en zachte smaak. (Verdere uitleg vindt U verder op deze site bij “onze bieren”.)

Vervolgens kreeg Tom het woord. Hij gaf uitleg over het ontstaan, doel en toekomst van Ambibrew Vzw en vervolgde met een toedracht over de geschiedenis van onze geliefde drank.

Het tweede biertje dat Rob liet proeven was er terug ééntje van eigen makelij. Nu betrof het een zogehete 13 Miel, een donker biertje waarbij in de plaats van suiker bij de bereiding eens honing gebruikt werd. Ook dit viel bij de meesten in de smaak.

Na een redelijke pauze, waarbij iedereen het gedegusteerde bier rustig kon opdrinken, werd het tijd voor de verdere degustatie. Het derde drankje betrof een Rodenbach Grand Cru. Dit bier onderging een dubbele gisting en heeft 2 jaar kunnen rijpen op eiken vaten. Verder is dit bier aangezoet met karamel en heeft het een zuurzoete smaak met een lichte bitterheid door gebruik van zachte hopsoorten waardoor het ideaal is als aperitief.

Pieter-Jan kwam als laatste aan het woord met de technische uitleg over “hoe een bier te brouwen”.
Het volledige brouwproces werd uit de doeken gedaan, van het schroten tot het bottelen. 
Zoals de vorige keer werden de verschillende grondstoffen gepresenteerd en konden de gasten hier ook terug aan ruiken en ev proeven. Na deze uitleg kon iedereen zich een beeld vormen over de fabricatie van het gerstenat en na enkele vragen uit het publiek nam Rob terug het woord.

Het vierde en laatste drankje van de avond was een Rochefort 8. Mensen die er de vorige keer bij waren hadden eerder bij de te degusteren bieren terug een Trippel Karmeliet verwacht, maar waren zeker niet telerugesteld bij onze keuze van de Rochefort 8. Deze Trappist heeft een fruitige geur (vooral bananen en rozijnen) en heeft een zachte gebrandde afdronk. De bitterheid is een mengeling van hopbitterheid en gebrandde bitterheid. Ondanks het feit dat dit een zeer donker bier is, viel het bij zowat iedereen in de smaak.

De avond zat erop, maar de meesten gingen nog niet direct huiswaarts. Er werd nog lang nagepraat en natuurlijk werden de kelen gesmeerd. De Rochefort 8 viel bij iedereen in de smaak, terwijl de Rodenbach Grand Cru op weinig aanhangers kon rekenen bij ons publiek. Onze eigen bieren hadden terug heel wat fans. Helaas is onze voorraad gelimiteerd en zal er de volgende maal terug ander bier gedronken worden.
Wanneer dit zal zijn is nog niet bekend maar hoedanook wordt dit vermeld via deze site.
Met dank aan het aanwezige publiek voor de belangstelling.

Tot later.

Alvinne Blond extra

In november was ons biertje van de maand er eentje uit de kleinste (commerciële) brouwerij van het land – naar eigen zeggen. Met name een Alvinne Blond Extra uit de brouwerij ALVINNE in Ingelmunster.

Het biertje wordt verkocht in mooie houten boxen, per zes in steini-flesjes. Op het etiket vinden we bijzonder veel informatie (tot de bitterwaarden toe), hetgeen voor de bierliefhebber natuurlijk al veel interessanter is dan de gebruikelijke omschrijving van “fruitig Belgisch bier, blabla…”. 7,5°alc

Het biertje is hergist op de fles (ruime gistbodem) en het etiket vermeldt “dryhopping”. Dit houdt in dat er tijdens de gisting apart hop werd toegevoegd (die dus niet werd meegekookt) en dat het bier dus een hoppig aroma gekregen heeft.

Bij het schenken zien we een rijke witte fijne schuimkraag die sterk wandklevend is en die ondersteund wordt door een fijne pareling, de schuimkraag trekt na een tijdje weg tot een blijvend laagje. Het bier is blond en gesluierd. Wie de volledige gistbodem zou meegieten krijgt een troebel biertje.

In de geur ruiken we fruitigheid, een toets zurigheid en een toets broodkruim.

In de smaak komt in de eerste instantie naast de gebruikelijke mout diezelfde zurigheid uit de geur terug. Deze is mogelijk afkomstig van de aromahop, die hop komt trouwens vlak nadien volledig tot uiting en mondt uit in een lange zachte bittere nasmaak.

Waar je dit biertje kunt aanschaffen is ons onbekend. Wijzelf kochten het aan de brouwers zelf op een bierbeurs in Luxemburg. De brouwers zijn twee sympathieke jonge gasten en naar het schijnt kun je hun activiteiten elke zaterdag gaan bewonderen, en daar allicht een biertje aanschaffen uit hun gamma.

Degustatie in “Den Osschaert” 03-10-06

Na een tijdje gepalaverd te hebben over onze degustatieavond waren de zenuwen wat gespannen voor onze eerste educatieve activiteit van Ambibrew Vzw. Onze gasten waren tijdig aanwezig zodat we de nieuwsgierigen niet in spanning moesten houden over wat hen te wachten stond.

Na het openingswoord van de secretaris gaf deze het woord aan penningmeester Rob die al meteen de leuke taak toegewezen kreeg de aanwezige gasten te voorzien van een zelfgebrouwen biertje. De aanwezigen die hunkerend uitkeken naar dit moment en die het te proeven biertje reeds voor de neus gepresenteerd kregen, dienden wel wat geduld uit te oefenen. Terwijl het gerstenat hun voor de neus stond, gaf de spreker eerst nog wat uitleg over het degusteren van bier. Het openen, uitschenken, kijken en proeven werd eerst in theorie uitgelegd. De verschillende smaken werden beschreven en ook hoe deze smaken tot stand gekomen zijn. Hierna stond bij de meesten het kwijl op de lippen en toen er uiteindelijk mocht geproefd worden, werd er dan ook niet geaarzeld en dronk iedereen een stevige slok. Het gedronken biertje was een blondje van eigen werk met een variëteit aan smaken en geuren met een alcoholpercentage van rond de 7%.De reacties van het publiek, waar toch enkele bierkenners tussenzaten, waren zeer lovend waarvoor onze oprechte dank.

Bestuurslid Tom, die hierna aan de beurt was, deed de uitleg over onze vereniging zoals wij ze opgericht hebben (waarvoor we ook verder op deze website verwijzen bij “Ambibrew Vzw”). Na deze toelichting vertelde hij verder over de geschiedenis en de evolutie van het bier. Geen saaie brok theorie, maar een ludieke uiteenzetting wat door de aanwezigen geapprecieerd werd.

Rob had dan een tweede biertje in de aanbieding. Dit maal betrof het een donker biertje van eigen makelij. De theorie werd niet meer uitgelegd, maar dadelijk in de praktijk omgezet. Ook ditmaal was ons publiek verrast over het aangeboden drankje.

Na een pauze van ongeveer een half uurtje werd er een derde biertje geconsumeerd. Ditmaal niet van eigen werk, maar een Trippel Karmeliet. Dit is een blond bier met een complexe en gevarieerde smaak, wat door de Ambibrew leden ook in de smaak valt.

Pieter-Jan mocht de uitleg doen over het brouwproces, beginnende bij het malen van de mout tot aan het bottelen op de fles. Hierbij werden verscheidene attributen getoond die nodig zijn bij het brouwproces. Ook de grondstoffen zoals mout en hop werden eens rondgegeven zodat iedereen eens kon ruiken en proeven van wat hun favoriete drank geproduceerd wordt.

Na enkele vragen van onze gasten werd het laatste drankje gepresenteerd. Dit was een bruine Achel. Achel is trouwens de Trappist waarvan er het minste aantal hectoliters van gebrouwen wordt, dus nog minder als de Westvleteren. Het hoeft niet verteld te worden dat we ook dit biertje met smaak uitgedronken hebben.

Na een avondje vol wetenswaardigheden en degusteren was iedereen tevreden en werd er nog wat nagekaart met een stevig glas bier, of wat had je gedacht.

Ambachtelijk Bier brouwen