Bieren naast elkaar vergelijken kan erg leerrijk zijn om smaken te ontdekken.
Deze keer zetten we twee keer hetzelfde bier naast elkaar, maar wel van een verschillende leeftijd.
Chimay Bleue, wordt vaak gepresenteerd als een ideaal bewaarbier…

Wanneer de trappisten van Scourmont hun Chimay Bleue ineen fles van 75 cl bottelen noemen ze het “Grande Réserve” vanwege het grote bewaarpotentieel (meteen ook de redenwaarom het jaartal vermeld staat).
Dat vràààààgt gewoon om een Ambibrew test!

Een van de bestuursleden had heel wat geduld geoefend om een fles van 2010 tot 2015 in zijn kelder te bewaren.

Voor de tweede fles was wat minder geduld nodig.
Deze fles werd sinds 2014 in de kelder bewaard en kan dus als vrij vers beschouwd worden.

Op het eerste zicht verschillen de flessen (behalve het jaartal natuurlijk) nauwelijks.
Alleen aan de capsule op de kurk merken we verschil.
Deze van 2010 heeft een witte opdruk, deze van 2014 een gouden.

Bij het uitgieten zien we al enkele duidelijke verschillen.
Het schuim van de 2014-versie is, zoals verwacht, opmerkelijk sterker.
Verder is het oude bier meer troebel.

De verse 2014 ruikt wat kruidig en ook naar sterke drank.
We ruiken ook karamel-mokka-snoepen zoals de bekende Roodhooft snoepen.
De oude 2010 ruikt duidelijk al geportoriseerd (naar porto dus), maar we ruiken ook appeltjes, mispels, vanille, kandij en hout.

Het aroma is veel complexer.
Aanvankelijk hebben de meeste panelleden vooral de veroudering in de neus en gaat de voorkeur licht uit naar het verse bier.
Het leuke aan de oude versie is dat je toch geuren blijft ontdekken.
Ook na de vijfde slok beleef je nog steeds de verschillende aroma’s.

Ook de smaak verschilt sterk.
De 2014-versie kennen we natuurlijk maar al te goed.
Moutig, licht gebrand, karamel en donkere chocolade.
Naar het einde toe toch een vrij stevige hopgift voor een dergelijk donker bier.
Een aangenaam bier waar je gemakkelijk nog één van besteld (en verrast wordt door het hoge alcoholgehalte).

De oude 2010-versie is onmiddellijk vol van smaak en lijkt sterker alcoholisch.
De complexe aroma’s keren allemaal terug in de smaakbeleving.
Dit is een bier om langzaam van te genieten voor een knetterend haardvuur.
We merken wel dat de portosmaak (nu al) de bovenhand begint te nemen en we denken dat dat alleen nog meer zal worden met de jaren.

Eén panellid kiest duidelijk voor de jonge versie.
De andere drie hebben uiteindelijk een voorkeur voor de oude versie omwille van de complexiteit ervan.

We zijn het er wel over eens dat de 2010-versie wel al wat over zijn hoogtepunt heen is want de porto begint echt wel de bovenhand te nemen.

We leren dus uit deze test dat Chimay Grande Réserve op zijn
top is na 3 tot 4 jaar.
Gelukkig hebben we nog een 2012 in de kelder!!