Brouwerij Het Nest ontstond uit een vereniging van bierproevers die evolueerden naar hobbybrouwers waarvan enkelen in 2015 een professionele brouwerij oprichtten.
HertenHeer wordt gepresenteerd als een “Blond & Bitter” bier.

Alle bieren van Het Nest verwijzen naar speelkaarten, dus de HertenHeer past perfect in de styling van de lijn.
Turnhout is de stad van de speelkaarten, dus of je nu houdt van de styling of niet, het doel heiligt hier de middelen.

HertenHeer is vrij troebel blond bier van 6,9% alc met een stevige witte schuimkraag.

In het aroma herkennen we naast de gist een zekere fruitigheid die het meest doet denken aan mandarijn.
Ook wat ziltig in het aroma wat het iets minder toegankelijk maakt.

De smaak is wat je algemeen verwacht van een blond bier van 6 à 7 % alc, maar biedt geen verrassingen.
Zoet en bitter zijn goed in balans en het bitter vloeit behoorlijk lang uit.
Het beloofde “bitter” van het etiket komt pas in de afdronk tot zijn recht.
Lees verder HertenHeer – Brouwerij Het Nest (Oud-Turnhout) →

De heren van het Vliegend Paard verrassen ons sinds enkele jaren met de regelmaat van de klok met een nieuw pareltje.
Denk maar aan de Préaris IPA, de Quadrupel en de Quadrocinno die stuk  voor stuk toppers zijn in hun genre.
De verwachtingen waren dus hoog gespannen toen we de fles Préaris Marius openden.

Deze Russian Imperial Stout (kortweg RIS) van 10,5% alc is zeer donker bier met een beige schuimkraag die vrij snel vervalt tot een blijvend laagje.

We hadden in het aroma van een Russian Imperial Stout wat meer hop verwacht, en bij een trendy bier zou er wat citrus verwacht mogen worden, maar het hoparoma blijft nogal op de achtergrond en van citrus is zeker geen sprake.
Eerder de klassieke aroma’s van een stevige Stout, gebrand dus met koffie en chocolade.

Marius heeft een zeer gebrande smaak en afdronk. De gebrande bitterheid overheerst de hopbitterheid die je laat in de afdronk dan toch wel opmerkt.
Lees verder Préaris Marius – Vliegend Paard Brouwers Oedelem (bij Struise Brouwers) →

Brasserie d’Oster is een microbrouwerij / brewpub die werd opgericht in 2015 in Manhay in de Ardennen.

Wij hadden in juni de Oster Dark voor handen in een stijlvolle zwarte 75 cl-fles met gouden bedrukking.

Zwart bier met dik licht beige schuim, door de zwarte kleur is de helderheid moeilijk te beoordelen.
Capuccino-achtig schuim.

Geur doet aan donkere mout denken en espresso koffie. Alcohol in de geur en donkere chocolade.

De smaak zet duidelijk gebrand bitter aan met ook een zoetere toets van groene appel, maar verzacht dan naar chocolade.
Zachte malse stout.

Lange afdronk van hopbitter gemengd met koffiebitter. Iets metalisch in de afdronk.
Laat in de nasmaak café noir.

Heel toegankelijke stout.
Heeft de capaciteiten van een degustatiebier, net complex genoeg, maar ook verfrissend.
Zeker geen eentonig bier, biertechnisch is dit ook zeker in orde.

Het monopolie op wilde gist was tot over enige jaren weggelegd voor lambiek, geuze en oud bruine bieren.
Sinds enkele jaren zijn er brouwers die een wilde gist toevoegen aan het bier bij de hergisting.
Resultaat: een bier met de aroma’s van wilde gist, maar zonder zuur.

Wild Jo is daar een goed voorbeeld van.
Sinds de brouwerij De Koninck werd overgenomen (of gered) door Duvel Moortgat wordt vanuit Antwerpen af en toe een biertje gelanceerd waarmee de grenzen verkend worden.

Dit is helder blond bier met een ruwe schuimkraag die vrij snel vervalt.
Gezien onze ervaringen met dit bier eerder anders waren beschuldigen we in deze onze glazenwasser en gaat de Wild Jo vrijuit.
Het bier heeft een opvallend lichte pareling.

In het aroma herkennen we onmiddellijk de wilde gist.
Dit doet wat aan geuze denken, wat zwavel en stal-geur die wilde gist typeert.
We ruiken ook kruiden als tijm en oregano.
Lees verder Wild Jo (Brouwerij De Koninck – Antwerpen – groep Duvel Moortgat) →

Affligem Patersvat wordt ieder jaar slechts één keer gebrouwen. Een blond kerstbier is vrij uitzonderlijk, maar niet uniek zoals op  het etiket wordt gepretendeerd.

De Affligem-reeks is sinds de restyling gemakkelijk te herkennen, onder meer door de gepersonaliseerde flesjes.

Dit donker blonde bier van 6,8% alcohol is vrij troebel door hergisting op de fles. Het heeft een fijne witte schuimkraag met enkele grote bellen.

Hoewel het bier vers is heeft het al een wat verouderd zoetig aroma. Wij ruiken zoet fruit en gedroogde pruimen.

In de smaak is een strakke hopbitterheid de rode lijn. Die hopbitterheid staat wat haaks op het zoetige aroma.
Het fruit komt ook wel terug in de smaak en we merken ook wat kandijsuiker.

De lange hoppige afdronk wordt geflankeerd met een metalische toets.

Dit is een atypisch Kerstbier vanwege de hoppigheid, maar dat beïnvloed onze beoordeling niet.
Dat dit op alle vlakken een vrij gemiddeld bier is leidt tot een score van 2,5 hopbellen.

De brouwerij waarin we investeren moet natuurlijk ook in beeld komen.
Als compensatie voor de crowdfunding ontvingen we de Brughopper en de Zwarte Ruiter.
Die laatste kreeg de eer het bier van de maand maart te worden genoemd.

De Zwarte Ruiter is een Russian Imperial Stout (RIS).
Die bieren zijn meestal stevig gehopt en vooral gebrand, wat ze soms wat uit evenwicht brengt.

Zoals de naam het voorspelt is de kleur van de Zwarte Ruiter: zwart. Met een sterke licht beige schuimkraag en een zachte maar stabiele pareling ziet dit bier er erg aanlokkelijk uit.

In het aroma ruiken we zoals te verwachten is donkere chocolade en gebrande koffietoetsen.
Maar daarnaast ook een heel aangename verrassing.
Deze single hop (er wordt enkel gebruik gemaakt van Mandarina Bavaria hop) heeft ook een moderne hoppige toets van citrusvruchten.
De Mandarina Bavaria resulteert in een heel fijn aroma van… jawel mandarijntjes en die brengt het geheel mooi in evenwicht.

De smaak zet vol en zoetig aan, maar door de complexiteit is dit bier absoluut niet plakkerig.
Lees verder Zwarte Ruiter (Brouwerij Gulden Spoor – Gullegem voor Brouwerij Broers – Overslag ) →

Op het bierfestival in Brugge stelde brouwerij Boelens het “Curieuzeneuske” voor, een cuberdonbier (u leest het goed, cuberdons).
Omdat we de brouwerij intussen goed kennen waagden we ons aan een Curieuzeneuske, dat vroeger bij Van Steenberge werd gebrouwen.

Dit donker rode bier heeft een roze schuimkraag.
Het lijkt helder en doet sterk aan kriek denken.

In de geur eenzijdig grenadine.

De smaak is minder zoet dan men zou verwachten bij dit uitzicht en het aroma.
De smaak zet zacht zoet aan, heeft wat marsepein en geeft uiteraard ook wat snoep en grenadine vrij.
Stilaan komt er ook wat bitter opzetten dat nog vrij lang blijft hangen.

Ons proefpanel is verdeeld, maar niemand is echt van de sokken geblazen bij dit bier.
Eén proever vindt dit helemaal niets, anderen twijfelden tussen “tja” en “oke”.
Lees verder Curieuzeneuske (Boelens Belsele voor de Progressieve Cultuurfabriek te Merelbeke) →

Het was nieuwjaar en dus oordeelde Sylvie (die ons de flessen schonk) dat het al eens iets meer mocht zijn, dus hadden we in januari 2 versies van de Val-Dieu te proeven.

De Grand Cru presenteert totaal anders dan zijn Kerst-broertje. Deze is erg donker bruin met een gebroken witte schuimkraag.
Het schuim is fijnmazig en sterk.

Het aroma zit verstopt onder deze dikke schuimkraag.
Alleen likeurpralines (mon Cheri) kunnen we duidelijk herkennen.

Ook dit bier is vrij zoet, maar wel aangenaam complex met toetsen van marsepein en de genoemde likeurpralines.
De fijne hopbitterheid zorgt voor een bier dat goed in evenwicht is.

Een smaakvol complex bier.
Toch is 10,5% alc wel heel zwaar en dat proef je ook.

Alcohol is een smaakdrager, eigenlijk hoef je de alcohol zelf niet te proeven en dat is in dit bier dus wel het geval.

In combinatie met het feit dat dit bier te weinig parelt zorgt dit toch voor een score van niet meer dan 3 hopbellen.

De bieren van Val-Dieu kennen, net als de abdij zelf, een bewogen geschiedenis.
Passend bij de tijd van het jaar dronken we begin januari de Kerstversie.
In het verleden was dit een donker amber bier, maar dit jaar kozen ze bij de brouwerij Val-Dieu voor een blond bier van 7% alc.

Uit onze stijlvolle 75cl fles komt het blond troebel bier met een ruwe wandklevende schuimkraag.
Het schuim is niet erg sterk maar wordt wel ondersteund door de vrij hevige pareling.

In het aroma iets houtig, maar ook wat zwavel, wellicht is dit bier nog vrij jong.

De hoofdsmaak is vrij zoetig met op de achtergrond een beetje zuur. De sterke pareling verhindert eigenlijk het vrijkomen van veel aroma.
Dit lijkt wat op een witbier waaraan de weinig kruiden zijn toegevoegd, er ontbreekt wat body.
Lees verder Val-Dieu Kerstbier (Brouwerij Val-Dieu te Aubel) →

De Dubbel is enige versie van Westmalle die nog nooit “biertje van de maand” was. Hoog tijd om deze all-time-classic eens blind en onbevooroordeeld te proeven en te beoordelen.

Erg donker bier, bijna zwart, maar tegen het licht met een rode schijn.
We zien wat korrelige gistdeeltjes in het bier zweven.
Licht beige schuim dat mooi sterk blijft staan en ook na 20 minuten nog een mooi laagje vormt op het bier.

In het aroma vooral fruit.
Pruimen, ook gedroogde pruimen en rosé druiven.
Een tikje banaan misschien?
Ere wie ere toekomt: Pascal herkent het gistaroma van Westmalle!
Lees verder Westmalle Dubbel (Trappistenbrouwerij Westmalle) →