De bieren van Val-Dieu kennen, net als de abdij zelf, een bewogen geschiedenis.
Passend bij de tijd van het jaar dronken we begin januari de Kerstversie.
In het verleden was dit een donker amber bier, maar dit jaar kozen ze bij de brouwerij Val-Dieu voor een blond bier van 7% alc.
Uit onze stijlvolle 75cl fles komt het blond troebel bier met een ruwe wandklevende schuimkraag.
Het schuim is niet erg sterk maar wordt wel ondersteund door de vrij hevige pareling.
In het aroma iets houtig, maar ook wat zwavel, wellicht is dit bier nog vrij jong.
De hoofdsmaak is vrij zoetig met op de achtergrond een beetje zuur. De sterke pareling verhindert eigenlijk het vrijkomen van veel aroma.
Dit lijkt wat op een witbier waaraan de weinig kruiden zijn toegevoegd, er ontbreekt wat body.
In de afdronk komt een matige bitterheid opzetten. .
U kunt het zelf lezen in de beschrijving: “iets houtig”, “vrij zoetig”, “een beetje zuur”, “matige bitterheid”.
Dit bier blinkt in niets uit.
Als er weinig of geen smaken zijn wordt het waterig en dat is jammer, zeker voor een Kerstbier.
Misschien verfrissend op een terras maar ook niets meer dan dat.
Over de brouwerij valt meer te vertellen dan over het bier. Het eerste bier dat onder de naam Val Dieu op de markt werd gebracht was een etiketbier van Brigand (Van Honsebrouck) dat in opdracht van een lokale drankenhandel in Aubel verkocht werd. Concurrerend drankenhandelaar Piron had echter andere plannen met het bier. Hij wou er een origineel abdijbier van maken en richtte een eigen brouwerij op en betaalde royalty’s aan de paters van de abdij van Val-Dieu. Niemand had er echter aan gedacht dat de eerste drankenhandelaar de naam Val-Dieu had laten registeren, zonder medeweten van de paters zelf! Er zat voor Piron niets anders op dan ook de naam terug te kopen wat uiteindelijk op een faillissement uitdraaide.
In een oud boerderijgebouw van de abdij werd door Alain Pinckaers en Bernard Humblet een nieuwe brouwerij geïnstalleerd, en vanaf 1997 werd opnieuw abdijbier gebrouwen, deze keer met succes.