Een klassieker onder de klassiekers!
Zoiets blind laten proeven door een proefpanel is altijd spannend…

Over etiketten en vormgeving kunnen we hier kort zijn.
Iedereen kent wellicht sobere etiketten van de Rochefortbieren waarop alleen het nummer verschilt.
Een nummer dat overigens geen aanduiding is van het alcoholgehalte, maar wel van het aantal “Belgische graden”.
Dit geeft eerder een aanduiding van de gebruikte hoeveelheid ingrediënten per liter dan van het alcoholgehalte.

Donker bruin bier met een beige fijnmazige schuimkraag.
Zelfs op ons zonnig terras kleurt dit erg donker in het glas.
Voor zover we kunnen zien ook wat gesluierd.

Het aroma is complex. Het bier ruikt zwaar, zoetig, naar snoep en drop.
We ruiken ook mout in het brouwproces, een aroma dat vrij komt wanneer we de mout op temperatuur brengen.

De smaak zet vol aan en is zoals het aroma complex en zoetig, onder meer rozijntjes worden genoemd.
Alcohol dringt de neus binnen.
Dat is niet verwonderlijk met een bier van 9,2% alc.
Toch is in dit bier ook nog hopbitter waar te nemen.
Precies door die hopbitterheid blijft dit bier in evenwicht en trekt het toch nog droog weg.

Eén panellid kon dit bier maar matig appreciëren, hij was van oordeel dat dit bier beter past bij een winters haardvuur dan op een zonnig terras (waar wij zaten) en daar is iets voor te zeggen.

De andere panelleden vonden dit bier een parel aan de Belgische bierkroon en all-time-Rochefort 8-liefhebber

Tom herkende het bier zelfs in een blindproeverij!