Door een verwarring hadden we in juli twee biertjes van de maand. Niet erg! Beter twee dan geen.

Beerstorming is een kleine microbrouwerij die zich toelegt op brouwsels op vraag van derden. Er worden workshops georganiseerd waarbij groepen zelf aan de slag kunnen in de brouwerij. Voor grotere hoeveelheden werken ze samen met andere brouwerijen. De Pam’La is een eigen creatie van de brouwerij.

Het donkerblonde bier oogt mooi met een rode, oranje schijn. Het gesluierde bier heeft een dikke sterke schuimkraag.

Het fruitige aroma komt aangenaam over. We ruiken ook duidelijk de pompelmoes waarvan de zeste ook daadwerkelijk in het bier gebruikt is.

De smaak valt voor ¾ van het proefpanel dan weer tegen. Opmerkingen zijn: “leeg van smaak”, “te weinig body”, “valt een beetje plat” en “Te weinig body voor Pam’la haar pompelmoez’n”. Een ander lid van het proefpanel vindt dit dan weer een zeer verfrissende doordrinker en is wel gewonnen voor het bier.

De afdronk is strak bitter. De brouwer catalogeert het bier zelf als “Grape Fruit Pale Ale” De meningen in het proefpanel zijn zeer verdeeld.Iedereen is het er over eens dat het bier mooi presenteert en een veelbelovend aroma heeft, maar de meesten vinden dat dit bier te weinig body heeft voor een bier van 6,5% alc. Eén iemand is fan en daardoor heeft de Pam’La alsnog een gemiddelde score.

B.O.M. (Belgian Original Maltbakery) bekleedt een apart plaatsje tussen de Belgische brouwers. Eigenlijk is het een ambachtelijke kleine mouterij. Ter plaatse in Roeselare kun je dus niet zien hoe bier gebrouwen wordt, maar wel hoe graan gemout wordt.

De mout dient uiteindelijk om bieren te brouwen. Daarvoor doen de brouwers van B.O.M.Brewery beroep op verschillende commerciële brouwerijen. De brouwers in die brouwerijen ontvangen een moutpakket waarvan ze zelf de samenstelling niet kennen en gaan ermee aan de slag. De bieren komen op de markt onder de merknaam Triporteur en met de regelmaat van de klok komen er “speciallekes” op de markt, die nadien ook weer verdwijnen. Boeiende brouwerij dus…

Ieder jaar wordt ook een “Vintage” gebrouwen. Die laat men rijpen op eiken schilfers die ter plaatse gebrand worden. De Vintage 2021 is een beetje oldskool amberkleurig, het dikke schuim plakt aan het glas en vormt een mooie “Belgian Lace”. De pareling is goed gedoseerd.

Het aroma heeft het aanvankelijk wat moeilijk om door de dikke schuimkraag te komen. Daarna krijgen we wel een complexe veelbelovende geur. We ruiken zure kersen snoepen, kardemom, praliné,… Bij het opnieuw ruiken zijn er steeds nieuwe geuren te ontdekken … boeiend.

De smaak zet zoet en zacht aan, ook nu komt de complexiteit maar na een tijdje tot zijn recht. We denken aan een whisky infused. Is hier wat geturfde mout gebruikt? Een metallische smaak komt ook wel naar boven. De afdronk vloeit bitter uit met weer dat beetje gebrand of geturfde.

Geen verfrissende dorstlesser, maar wel heel lekker en complex. Correct gebrouwen bier, dat al bij al goed binnen loopt. Een wolf in schaapsvacht met zijn 9,2% alc. Het etiket is karakteristiek in lijn met de andere “Triporteur” bieren met een nogal drukke cartoon. Wij vinden dat cartoons niet echt de eigenschap hebben om kwaliteit uit te stralen. Zeker in dit geval is dit dus onverdiend. Wij zouden dit catalogeren als quadrupel, maar daarover valt te discussiëren en eigenlijk maakt niet veel uit. Het is een zeer goed bier