Alle berichten van Dirk

Degustatieavond bij de Landelijke Gilde te St-Margriete (14-03-2008)

Op 14 maart waren we te gast in St-Margriete. We arriveerden iets te vroeg aan het parochiezaaltje onder de toren van het kerkje in het prachtige polderdorp en beslisten dus om nog een frisse pint te gaan drinken in het dorpscafé.

Even later konden we ons instaleren en de voordracht voor de Landelijke Gilde van St-Margriete van start laten gaan volgens het intussen gekende recept: 
– Degustatie van een biertje met uitleg over hoe te degusteren
– Voordracht over de geschiedenis van het bier
– Degustatie van een tweede biertje
– Pauze
– Degustatie van het derde bier
– Voordracht over de brouwkunst
– Degustatie van het laatste biertje.

Het aandachtige publiek proefde eerst ons eigen Jannebier uit onze splinternieuwe Ambibrew-glazen. Het Jannebier kom op heel wat meeval rekenen tijdens de voorstelling van Tom over de geschiedenis van het bier.
Het tweede bier dat we schonken was een Brugse Zot. Tijdens de pauze werd al duchtig over de twee eerste bieren gediscussieerd. Sommige mensen vonden de Brugse Zot iets te scherp, wij gaven hen de raad om eens naar brouwerij De Halve Maan te gaan in Brugge en er een ongefilterde Brugse Zot van het vat te drinken. Zalig zacht en fris…

Na de pauze serveerden we een Quintine. Alweer een bier dat op veel bijval kon rekenen met zijn complexe aroma’s en smaken en stevige hopbitterheid. Niets beter om van een Quintine te genieten dan wanneer er intussen boeiend verteld wordt over het brouwen van bier en wanneer je de ingrediënten kunt ruiken, proeven en voelen. 
Afsluiten deden we (bijna traditioneel geworden) met een Rochfort 8. Stevig en vol van smaak kan dit bier zich ook na drie andere bieren nog steeds doen gelden.

We beleefden een mooie avond in het prachtige en rustige St-Margriete en hopen dat de mensen van de Landelijke Gilde even tevreden waren van onze aanwezigheid. Jammer dat we ons fototoestel vergeten waren… Geen foto’s dus…

Jessenhofke

In maart kleurt de wereld lente-groen. Ook ons biertje want deze maand drinken we een bio-biertje: Jessenhofke.

Het flesje (steini) en het etiket ogen mooi, maar misschien wat sober. Het oogt gewoon “bio”, maar valt in de winkelrekken niet echt op. Wat weinig info op het flesje, maar des te meer op internet, vooral over de brouwerij. Over het bier zelf kom je minder concrete te weten.

In het glas zien we een gesluierd goudblond biertje met een stevige vrij grove schuimkraag. Opvallend voor een donker blond bier is dat deze schuimkraag een beetje gebroken wit kleurt.

Een zacht maar complex aroma doet ons echt zin krijgen om te proeven. Het bier ruikt eerder zoet, fruitig. Na een tijdje identificeren we het fruit als kersen(snoepjes). Daarnaast een lichte zweem rokerigheid en kruiden en hop. Dit doet denken aan een “ardens” biertje.

De smaak zet eerder zoet aan. De smaak wordt gedragen door de alcohol en opnieuw proeven we die zeer lichte rokerigheid.

In de nasmaak neemt het hopbitter voor het eerst de bovenhand afgewisseld met de kruidigheid en de kersen(snoepjes) die we nog herkennen uit het aroma.

Voor dit bier van 8° moet de bierliefhebber echt tijd nemen om alle complexe aroma’s en smaken te ontdekken en zo nog meer van dit prima biertje te genieten. Wat ons betreft meer dan geslaagd.

Het bier wordt gebrouwen in de Proefbrouwerij in Lochristi, maar de recepten worden ontwikkeld in een amateur-brouwerij in Kuringen (Hasselt) waar ook een bed-en-breakfeast is. De bezoekers zouden er kunnen helpen in het brouwproces wanneer er nieuwe recepten getest worden. Sinds 2005 werd dit bier gecommercialiseerd. Op de website van Jessenhofke zijn de verkooppunten opgesomd.

Bezoek aan brouwerij Moortgat (27-02-2008)

Op 27 februari 2008 begaven wij ons met een kleine delegatie van Ambibrew Vzw naar de brouwerij Moortgat waar de bekende ‘Duvel’ wordt gebrouwen.
Gezien wij in de voormiddag een ander bezoekje hadden afgewerkt omvatte dit bezoek slechts een halve dag.
Over die korte tijdspanne maakten wij ons een beetje zorgen, maar aan het einde van ons bezoek bleek dat dit lang genoeg was, jammer…
Alle lof over de ontvangst en de verwennerij, maar de rondleiding was eerder beperkt. Het is duidelijk dat de brouwerij Moortgat met haar mooie, in hardhout uitgewerkte, wandelpaden mikt op toerisme en misschien wel de ‘onwetende’ toerist.
De door een gids gegeven uitleg, wordt voorafgegaan door een promotiefilm en is eerder beperkt. De meeste stadia van het brouwproces kunnen slechts bewonderd worden van achter glas en dat vinden wij spijtig.
De bottelarij kan dan weer wel van dichtbij bezocht worden en zij maakt dan ook het spectaculairste onderdeel van het te bezoeken gedeelte van de brouwerij uit. Hier ervaar je werkelijk de warmte (90°) afkomstig van de wasmachine en het lawaai van de rinkelende flesjes. Dit soort ervaringen maken een bezoek aangenaam.
Ook de nieuwe gistingstorens kunnen wij bewonderen, wat ons onmiddellijk doet beseffen hoe klein wij zijn.
De eigenlijke brouwzaal, te bekijken van achter het glas, is volledig computergestuurd en laat de tijd van toen ver achter zich. Gedaan met roerende brouwers, hier doen de informatici hun werk.
Het bezoek wordt beëindigd met een tractatie door de directie in hun prachtige bar. Hier kunnen wij bieren als Duvel, Maredsous en Lachouffe proeven. Stuk voor stuk lekkere bieren.
Wij proeven ze alle drie en in deze omgeving smaken de bieren heerlijk.
Strategische markteconomie en een goed product als ‘Duvel’ hebben de brouwerij Moortgat tot een terechte wereldspeler gemaakt die ons kleine landje met een voortreffelijk bier toch maar mooi op de wereldkaart plaatst.

Al bij al een tof bezoek.
Hierbij nog een foto van de nieuwe gisttorens.

 

Streekbierenavond in café Den Osschaert in Adegem (22-02-2008)

De eerste en enige openbare activiteit van Ambibrew waarop het Jannebier te proeven was geschiedde in het gezellige dorpscafé van Curd in Adegem.

Den Osschaert liep vanaf 20:00 uur rustig vol voor de streekbierenavond. Liefhebbers van bier allerhande kregen een uitgebreide bierkaart voorgeschoteld met bij elk bier een bespreking. In Den Osschaert zijn hoe dan ook al enige streekbieren te degusteren en voor de gelegenheid werd de kaart nog uitgebreid met Urthel Hop-it, Meetjeslander, Achel Dubbel, Bornem Dubbel en ons eigen Jannebier.

Voor een bespreking van het Jannebier verwijzen wij u graag naar de rubriek van onze eigen biertjes op de website.

In een gezellige sfeer werden biertjes geproefd, becommentarieerd en opnieuw geproefd. Al snel was het Jannebier uitverkocht, van de andere bieren kon er echter des te meer geproefd worden.

De verstandigen onder ons trokken op tijd naar huis. De meerderheid bleef echter plakken tot rond 01:00 uur. Wie nog langer bleef plakken (zoals ondergetekende) was er daags nadien aan voor de moeite… Een ambachtelijke kater van al die ambachtelijke biertjes was ons deel…

Duvel (8°alc)

Geheel in het kader van onze laatste activiteit, een bezoek aan de brouwerij Moortgat, is het biertje van de maand dan ook Duvel.

Duvel kleurt helder blond in het glas en heeft een zeer sterke pareling en een stevige schuimkraag. Wie de gistbodem losdraait en mee in het glas giet krijgt een gesluierd bier. Het schuim vormt een sterke bergstructuur die lang op het bier blijft drijven.

Door de dikke schuimkraag worden de aroma’s wat verholen. Toch ruiken we een zekere moutigheid, maar ook kruiden (koriander?) en in de achtergrond bloemen.

De smaak is fris en zachtbitter. Een mooie afweging tussen mout en hop met een tikje een zurige afdronk en een lange hopbittere nasmaak. De sterke koolzuurpareling laat wel wat van de smaken verdwijnen, maar geeft anderzijds wel een verfrissend gevoel.

Duvel is het meest verkochte speciaalbier van België (zelfs meer dan Leffe). Alles past in dit plaatje. Een sterk merk dat zich op de markt positioneert als sterke marktleider, vooral in het segment van de zwaardere blonde bieren. Dit bier was hier dan ook een pionier in toen het kort na de eerste wereldoorlog ontwikkeld werd. Volgens de legende gebruikt men nog steeds de (gestolen) Schotse giststam van toen.

Het proefpannel van Ambibrew is positief over dit bier, maar niet laaiend enthousiast. Het bier heeft voor de gevorderde bierliefhebber weinig verrassingen in petto en bemoeilijkt het degusteren door de sterke pareling. Een bier dat zich goed leent als aperitief.

Brouwerij Moortgat moet geprezen worden voor het feit dat zij als marktleider dergelijke kwaliteit blijven bieden, blijven bij de hergisting op fles (hetgeen in het buitenland toch dikwijls moeilijk ligt) en nieuwe buitenlandse markten openen voor Belgische bieren.

Chimay Tripel (8°)

Het leuke aan het blindproeven van een biertje is dat iedereen zonder vooroordelen zijn mening over het biertje kwijt kan. Vooral voor bekende kleppers kan dit wel eens belangrijk zijn.

Deze maand bracht ons zo’n bekende klepper: Chimay Trippel.

Het bier is donkerblond tot koperblond en licht tot vrij troebel (naar gelang meer of minder gist in het glas wordt meegegoten). Een vast fijn wit schuim dat mooi aan de wand kleeft bekroont het bier.

In de geur springen duidelijk hopbloemen in de neus. Dit belooft een vrij bitter bier te worden met een rijk hoparoma. Andere geuren die we opsnuiven laten iets kruidigs, fruitig vermoeden.

De smaak zet onmiddellijk bitter aan. Gelukkig niet zo maar bitter, maar fijn hopbitter met de aroma’s van de hopbloemen. Nadien komt er een zachtere zoetheid opzetten. Tevens zit er een vleugje metaal in het bier. In de nasmaak komen de hoparoma’s duidelijk weer te voorschijn.

De meningen in ons proefpannel (7 personen) waren de meningen verdeeld. Wanneer Ruth opperde dat dit wel eens Chimay Tripel zou kunnen zijn dachten alle anderen (toch allemaal bedreven bierproevers) daar anders over. Het bier was te onevenwichtig om een trappist te zijn… Dus toch… Proficiat Ruth!

Chimay Tripel is dus duidelijk geen allemansvriend. Je houdt er van of niet. Er is geen tussenweg. Liefhebbers van een rijk hoparoma horen zeker bij de eerste categorie. Zeker omdat het bier meer te bieden heeft dan alleen bitterheid.

Chimay wordt zoals bekend door de paters Trappisten van de abdij van Scourmont gebrouwen. Het brouwwater wordt ter plaatse gewonnen. De geschiedenis van de streek verklaart het vleugje metaal in het bier. Sinds de oudheid wordt uit de grond in de omgeving ijzererts gewonnen (alweer raak Ruth).
De trappisten verblijven er sinds 1850 en in de jaren 60 van de 19de eeuw liep het eerste bier uit de brouwketels. 
De tripel is zoals bij veel bierassortimenten de jongste spruit van de paters en wordt gebrouwen sinds 1966.

Bezoek aan mouterij Boortmalt (09-12-2007)

Een select gezelschap van Ambibrew kreeg onlangs een unieke kans: een bezoek aan de grootste mouterij van België: Boortmalt in de Antwerpse haven.

De torens en silo’s van Boortmalt doken al van ver op, kolossaal afgetekend tegen een blauwe lucht. Al bij het oprijden van het terrein raakte het gezelschap onder de indruk van de omvang.

We werden vriendelijk ontvangen en enthousiast rondgeleid door onze gids die duidelijk een grote kennis van zaken had en de nodige beroepsfierheid.

Het principe van een mouterij is vrij eenvoudig. Maar de omvang van deze mouterij deed ons wel duizelen.
Maar liefst 2 miljoen liter drinkwater pompt men elke dag tot in de top van de 52 meter hoge torens. Dit water dient om de gerst te bevochtigen die na 6 dagen mout zal geworden zijn. Een productie van 800 ton per dag. Genoeg om elke Belg iedere dag van 2 pintjes te voorzien!

Op het dak van de torens is het uitzicht ronduit schitterend. De haven en het water, met in de verte Antwerpen.
Daaronder de enorme waterreservoirs.

Op verschillende verdiepen daaronder bevinden zich honderden tonnen kiemende gerst in verschillende fasen van het proces. Roterende vloeren van 30 meter diameter, ventilatoren van 6 meter diameter. Wormwielen van 15 meter en een hoogte van 1 meter met daarop 24 motoren van keerders. Alles in deze mouterij is werkelijk buiten proportie groot. De dagelijkse 2 miljoen liter water per dag doet zich voelen in elke hoek en elke spleet. Overal is het vochtig en nat.

Na het kiemen wordt de mout naar de eest gebracht waar het in hoge temperaturen gedroogd wordt en waar de kieming wordt stop gezet. Binnen lijkt het wel een sauna, maar op het hoogtepunt van de verhitting kan geen mens er binnen gaan. De betonnen muren van 80 cm dik hebben maar liefst 3 dagen nodig om af te koelen vooraleer men er kan aan werken.

Boortmalt produceert enkel blonde mout van hoge kwaliteit en exporteert deze naar alle uithoeken van de wereld. De kans dat u reeds een biertje dronk gebrouwen met mout van Boortmalt groter is dan ook enorm groot.

Na het bezoek boden wij de aanwezigen met even veel fierheid een biertje aan van eigen makelij. Wie weet van hun eigen mout…

Westvleteren 12 (10,2°alc) – Zywiec (5,6°alc) [Polen]

Ook in december proefden we blind 2 biertjes. Een echt winterbier voor bij de haard en een verrassing.

Westvleteren 12 (10,2°alc)

Dit zeer donker bruin bier heeft een fijne beige schuimkraag die na een tijdje tot een blijvend laagje vervalt. Het schuim kleeft aan de rand van het glas. Door de donkerheid van het bier is het moeilijk te bepalen hoe gesluierd dit bier is. 
Het bier hergist in de fles en er zit een behoorlijke gistbodem in elk flesje.

De geur is vineus en zoet. De geur doet denken aan rozijnen of overrijp fruit.

De smaak is vol en moutzoet met een zachte bitterheid. De bitterheid is een mengeling van gebrande bitterheid en hopbitterheid. De smaak is minder complex dan de geur doet vermoeden, maar wel even vol.

In de nasmaak proeven we een uitvloeiende bitterheid, gecombineerd met een duidelijke toets caramel. De alcohol voelt warm aan.

Dit is het beroemde bier dat officieel enkel aan de abdij te koop is en dat ooit door een Amerikaanse (hoe kan dat?) website tot beste bier ter wereld werd uitgeroepen. Op onze eigen bierverkiezing werd Westmalle Trippel tot beste bier verkozen. Wat nu het allerbeste is, is wellicht een kwestie van smaak, maar dat beide bieren kwalitatief zeer hoogstaand zijn valt niet te ontkennen. Dit geldt trouwens voor alle trappisten.

Deze Westvleteren wordt op sommige plaatsen aangeboden voor 6 tot 7 euro en internationaal verkocht via het internet voor veelvouden van dit bedrag. Dat is werkelijk jammer, en bovendien doet het uitschijnen dat dit bier kwalitatief veel beter is dan andere artisanale bieren, hetgeen zeker het geval niet is.

Zywiec (5,6°alc) [Polen]

De verrassing dan… en een hele verandering voor onze smaakpapillen.

Dit blond lagerbier is kraakhelder met een witte wandklevende schuimkraag.
De geur is vrij neutraal. We ruiken wel de mout iets te zoet zoals in een Stella NA.

De smaak is zacht en valt beter mee dan verwacht. Zeker niet uitgesproken, maar wel met een goede mengeling tussen zoet en bitter.

Een vrij lange bittere nasmaak die Saaz-hop doet vermoeden sluit de degustatie af.

Dit bier zal zeker in de smaak vallen bij iedereen die graag van een fris pilsje geniet.

Of dit Pools bier in België te verkrijgen is, is ons onbekend.
Hoewel het bier in blik zat, mocht de verpakking er wel zijn. Lekker ouderwetse tekeningen van dansende mannetjes in klederdracht en een blik met een reliëf.

De grote bierverkiezing (17-11-2007)

Sfeerbeeld bierverkiezing

In het kader van de Vlaamse “Week van de smaak” organiseerde Ambibrew Vzw “de grote bierverkiezing”. De bedoeling was duidelijk: Voor eens en voor altijd het ultieme allerbeste bier ter wereld verkiezen. En dit zonder vooroordelen of zonder vooringenomenheid.

Tot 16-11-2007 kon iedereen op de website stemmen op het biertje dat hij of zij het lekkerste vond.
De top 5, van meer dan 300 stemmers, werd op 17 november blind geproefd en de top 5 werd aangevuld met een biertje van eigen makelij. Alle biertjes werden geserveerd in hetzelfde glas en de 41 aanwezigen konden kleur, geur en smaak in een aangename sfeer beoordelen.

Het ging er gezellig aan toe in het zaaltje in de Lazarusbron te Maldegem (what ’s in a name?!) Na de verwelkoming van de voorzitter kon het proeven beginnen, ten gepaste tijde onderbroken door de penningmeester die alle biertjes kort beschreef zonder het merk te noemen.

De meest wilde veronderstellingen werden bij elk biertje gedaan over het merk, wat bij het bestuur van Ambibrew natuurlijk tot groot amusement leidde.

6 biertjes later, rond middernacht was het moment van de stemming aangebroken. De sfeer zat er al goed in en velen hadden hun kaartje in de bus gestopt met daarop de merken van de bieren die ze vermoedden gedronken te hebben. Niemand had alles juist, al waren er toch enigen die er dicht bij zaten. (wellicht niet toevallig onze trouwste leden van Ambibrew…)

Al vorens over te gaan tot het meedelen van de uitslag werd er nog een prijs uitgereikt. Iedereen die gestemd had op de website maakte namelijk kans om 12 ambachtelijk gebrouwen biertjes te winnen. De winnaar was Filip De Roo die het bakje in ontvangst nam.

Dan was het zover… tromgeroffel en bazuingeschal… eerst meer dan 300 bierliefhebbers en op 17 november nog eens 41 mensen hadden beslist wat voor eens en voor altijd het beste bier ter wereld mag genoemd worden! We geven jullie hierna graag de uitslag mee:

1. Westmalle trippel. Deze klasbak van een trappist werd met ruime meerderheid gekozen. Westmalle trippel stond als 5de op de lijst en werd dus door veel mensen als 5de bier gedronken. Dat het bier er dan nog met kop en schouders boven uit steekt spreekt boekdelen.

2. Rochfort 8. Dat dit bier als laatste op de lijst stond heeft wellicht in het nadeel gespeeld. Toch werd ook dit bier nog door heel wat mensen gekozen. Over de kwaliteit valt dus niet te twisten.

3. Trippel Karmeliet (Br Bosteels). Het biertje stond ook als derde op de lijst en is de eerste niet-trappist in de ranglijst. De kruidigheid en de frisheid van dit bier hebben op veel stemmers een grote indruk nagelaten en sommigen hebben dit bier nu echt leren kennen.

4. Pieterbier (Ambibrew). Niet zonder trots zagen we ons eigen biertje naar de vierde plaats stijgen. Ons biertje stond natuurlijk niet in de verkozen top 5, vanwege het feit dat het niet in de handel te verkrijgen is. Het was echter eens een leuke test voor ons… Het bewijs dat de kleine hobbybrouwer na enkele jaren oefenen echt wel een puik bier kan ontwikkelen en kan experimenteren met smaken en aroma’s! Het bier stond als 2de op de lijst.

5. Orval. Zonder twijfel een kwaliteitsbier, maar het bier heeft een zeer uitgesproken smaak die een zekere zurigheid met bitter combineert. Vandaar allicht dat er eerder weinig op dit bier werd gestemd.

6. Duvel. Zoals bij elk lijstje is er ook een laatste plaats. Hoewel dit zeker moet gerelativeerd worden, want ten slotte is Duvel via de website op democratische wijze in de top geraakt, en stond het zelfs op de eerste plaats. Waarom deze laatste plaats dan voor een kwaliteitsbier als Duvel? Het is ons niet bekend, maar wellicht viel de smaak te licht en te afgerond uit naast de complexe bieren die hiervoor gekozen zijn.

Tot in de vroege uurtjes werd het resultaat aan de toog nog besproken…

TER DOLEN Donker (7,1°alc)

Het bier van de maand november is een biertje dat verkrijgbaar is bij de betere drankenhandel. De verpakking die wij mochten aanschouwen is echter uiterst zeldzaam. Ter Dolen Donker met een etiket dat speciaal voor het 349 fighter squadron van de F16-basis in Kleine Brogel werd gemaakt. Het etiket is mooi en lijkt in zekere mate op de originele “Ter Dolen”-etiketten, alleen vliegt er nu een F16 voorbij het kasteel waar het bier gebrouwen wordt.

Daarnaast geeft het etiket vrij veel informatie, zoals de graden plato, altijd fijn om te weten en in dit geval 17,0 wat vrij veel is.

Het biertje kleurt donker bruin in het glas en heeft een mooie rode schijn. Ondanks de hergisting is het bier vrij helder tegen het licht. Het beige schuim is mooi vast en fijn van structuur.

De geur is nogal neutraal. We ontdekken een vleugje rood fruit en rozijnen.

De smaak is echter verrassend vlak. Fris en zacht, dat wel, maar het bier mankeert een zekere body. De smaak van dit bier is eerder te vergelijken met blonde commerciële bieren die we kennen, en niet met andere donkere bieren van 17 graden plato.
Ook de nasmaak is vrij kort.

Onze conclusie: Dit is zeker een lekker bier, maar het mist karakter. Het is een ideaal “instapbier” voor pilsdrinkers die eens iets anders willen, of om eens lekker door te zakken op een terrasje.

De onafhankelijke brouwerij is in werking sedert 1994 en is hypermodern. Dit is in schril contrast met de idyllische plaats waar ze gevestigd is: het kasteeldomein van Ter Dolen met de restanten van een kasteel uit de 13de eeuw. De brouwerij is te bezoeken en je kan zelfs in het kasteel in Limburg overnachten.