Alle berichten van Dirk

Bassevelds Ezelsbier – Jupiler Tauro.

2 stevige blondjes voor de maand oktober.

Bassevelds Ezelsbier

Dit is een blond bier van 9° alc dat voor een Basseveldse bierhandelaar gebrouwen wordt bij brouwerij Van Steenberge te Ertvelde. Het is een origineel recept op basis van het blonde huisbier.

Bij het uitgieten van het bier wordt al meteen duidelijk dat dit bier niet al te bruisend is. Om een mooie schuimkraag te verkrijgen moeten we al flink doorgieten.
Het bier is blond en zeer helder, al is het toch hergist op de fles. Er is weinig pareling te zien.
In het aroma ruiken we vooral de gist, een vleugje citrus en groene banaan. Het bier zet zoet en vol aan, maar mankeert vooral pareling en frisheid. Enkel in de afdronk komt enige bitterheid opzetten, samen met een metalische smaak. 
Hoewel de afdronk zeer goed is, zal dit bier ons niet bijblijven als een topper.

Jupiler Tauro.

Dit bier van Inbev van 8,3°alc is op de markt gebracht voor een wat onduidelijke doelgroep. Pilsdrinkers die sneller dronken willen worden, terasjesmensen die anders geen zwaardere bieren drinken? Inbev noemt het een super-versie van de bekende pils.
Het design van het flesje mag er zeker zijn. Een longneck met de Jupiler-stier in relief. Dit spreekt wellicht vooral jongeren aan, maar met het typische Jupiler-lettertype blijft men verwijzen naar de pils. Kosten noch moeite werden gespaard om dit bier te lanceren.

Het bier is vanzelfsprekend kristalhelder en niet hergist. De kleur is een tintje donkerder dan een pils en de pareling is matig tot stevig. De witte schuimkraag kleeft mooi in streepjes aan het glas.
Het aroma is vrij neutraal. De smaak zet zacht aan en vloeit uit tot een licht en evenwichtig bier. De Saaz-hop die ook in pils gebruikt wordt is duidelijk aanwezig. Dit bier is zachter en iets voller dan de gewone Jupiler. De afdronk verrast ons met een vrij lange hopbitterheid en een vleugje vanille.

Na het proeven blijft ook voor ons de doelgroep onduidelijk. Dit bier is zeker niet slecht, in tegendeel, maar uitzonderlijk is dit zeker niet. De mythe (of is het een illusie van Inbev) dat dit bier een concurrent moet zijn voor Duvel, willen we bij deze uit de wereld helpen. Dit is niet eens gelijkaardig.

Keizer Karel Blond 8,5°Alc van brij. Haacht. – Bitburger 4,8° alc van brij. Bitburger (Duitsland).

Wij hoopten op een hete nazomer en voorzagen daarom in september 2 biertjes van de maand. Een Keizer Karel Blond en een Bitburger.

Keizer Karel Blond 8,5°Alc van brouwerij Haacht.

Een helder koper-blond bier van hoge gisting, met een zachte fijne pareling en een fijne witte schuimkraag die snel vervalt maar wel aan het glas blijft kleven.

Het aroma is vooral zoetig, maar niet overheersend met een vleugje sisnaasappelschil.

De smaak zet zoet en zacht moutig aan. Er is niet veel bitterheid in de smaak en de afdronk is kort en zoetig met zachte hopbitterheid op de achtergrond.

Een zacht bier dat de pilsliefhebber zal bekoren op een terrasje, maar wel eens verrassend kan zijn met 8,5° alc.
Of het bier nu hergist of niet is ons niet duidelijk. In het bier is misschien een kleine sluier waar te nemen, maar noch het etiket, noch de website geven uitsluitsel.

Bitburger 4,8° alc van brouwerij Bitburger (Duitsland).

Het bleek blonde bier is verpakt in de typische flesjes met wit etiket. Zoals het een pils past is het bier kristal helder met een stevige pareling. De kleur is bleker dan deze van de pilsen die wij kennen. De witte schuimkraag vervalt tot een laagje en kleeft niet aan het glas.

De geur is vrij neutraal. Zeer licht hoppig aroma met op de achtergrond een vleugje kool, typisch voor pilsen.

De smaak is fris en zet vrij neutraal aan. De hop komt even later op zetten en is zeer verfrissend, maar overheerst niet. In de nasmaak komt naast de hopbitterheid een vleugje geroosterde mout naar voor, wat de pils speciaal en herkenbaar maakt. 
Een lange bittere afdronk.

Brugse Zot van (Brouwerij De Halve Maan).

Een relatieve nieuwkomer in Bierland. De Brugse Zot wordt nog maar enkele jaren gebrouwen, maar kaapte op heel wat wedstrijden de prijzen weg.

Het bier is donker blond en nagenoeg helder, ondanks de hergisting. Het bier wordt bekroond met een zacht grof schuim dat wandklevend is en sneeuwwit van kleur.

Onmiddellijk komt ons een bloemige hoppige geur tegemoet. De aanzet van het bier is mooi in evenwicht, stevig bitter, maar ook zoet van mout. Een tinteling op de tong van de hevige pareling geeft het bier een fris mondgevoel. In de smaak komt de karamelmout even opzetten.
Dit bier heeft een metalische toets in de afdronk naast een korte hopbitterheid.

Dit is een vrij vol bier voor maar 6° alc. Mooi in evenwicht en goed doordrinkbaar. 
Voor wie eens in Brugge is, raden wij aan ook eens in de brouwerij zelf de blonde Brugse Zot te gaan proeven. Men tapt er hem ongefilterd van het vat. Een prachtige bier-ervaring!

Buurtfeest Ringbaan-Zandakkers Adegem (04-07-2008)

Hoog het glas … Hoog het lied!

Dit was de kop op de affiche van dit het buurtfeest van de wijk Zandakkers – Ringbaan te Adegem.
Onder deze noemer werd er een cantus en bierdegustatie gehouden met medewerking van Ambibrew Vzw.
Op deze stralende vrijdagavond werden wij verwacht op dit evenement om dit op te fleuren. Rond een uur of 7 kwamen de eerste genodigden toe om er een lied ten berde te brengen en er een glas te drinken. 
Vlaanderen feest was het motto en dit werd dan ook duidelijk in de praktijk omgezet. Organisator Piet en zijn medewerkers had kosten noch moeite gespaard om de avond in goede banen te leiden. Iedereen die de liederen kende kweelde vrolijk mee, de anderen hadden uiteraard een codex ter beschikking om alsnog hun steentje bij te dragen in het gezang.
De aangeboden biertjes vielen, zoals gewoonlijk, zeer in de smaak en er werd grondig geproefd en ge-analyseerd over het lekkere gerstenat. De één analyseerde wat grondiger dan de andere en indien de sfeer er nog niet inzat, loste de tijd en een biertje dit wel op.
Natuurlijk werden er nog andere activiteiten gedaan, nl krulbollen en petanque. 
Op de bol- en petanquebaan, aangelegd door het buurtcomité van deze wijk, was er een zekere bedrijvigheid van spelers en kijkers die er ongezouten hun mening verkondigden over het verloop en de kwaliteit van het spel.

Wat is krulbollen?

Voor de bezoekers die deze sport niet kennen, een woordje uitleg.

Krulbollen is één van de oudste Vlaamse volkssporten die door jong en oud, man en vrouw,… kan worden beoefend en dat de laatste jaren terug aan populariteit wint.
In essentie bestaat het er in om platte, afgeronde bollen zo dicht mogelijk te rollen naar een staak.
Voor de personen die hier meer info over wensen, verwijzen wij graag door naar http://www.erfgoedcelmeetjesland.be/item.php?itemno=19_123_130&lang=NL.
Het dient natuurlijk niet verteld te worden dat de discussies heviger werden naarmate de avond vorderde. Dit is bij krulbollen en petanquen niet anders dan bij andere volkssporten. De ambiance duurde zijn tijd en rond middernacht was er op deze gezellige zomeravond nog een aanzienlijk aantal buurtbewoners aanwezig die nog geen zin hadden om hun bed op te zoeken.

Onze taak zat er op en na het opruimen werd er nog een goed glas gedronken op de mooie en geslaagde avond.

Met dank aan de organisatoren van dit buurtfeest.

Steenbrugge Tripel (brouwerij Palm).

Dit blonde bier is wellicht het heiligste aller bieren. De naam verwijst naar de abdij van Steenbrugge in de buurt van Brugge, op wiens vraag het oorspronkelijk gebrouwen werd door Palm. Op het mooie etiket wordt verwezen naar de patroon van deze abdij, St-Pierre en de patroon van de brouwers staat erop afgebeeld: Sanctus Arnoldus.
In het glas zien we een kristal helder bier met een luchtig wit schuim en een zachte pareling. Het bier hergist in de fles, maar de gistbodem is beperkt.

We nemen een plantaardige geur waar, met een vleugje mout op de achtergrond.

Het bier zet fris bitter aan, maar de bitterheid maakt al gauw plaats voor het zoete van de mout. Nadien krijgen we een lange bittere afdronk met een zekere warmte van de alcohol in de afdronk. 
Dit bier is zeer lekker, maar niet echt complex voor een bier van 8,7° alc. Leuk om weten is wel dat er aan het bier gruit wordt toegevoegd. In de middeleeuwen werd deze kruidenmengeling op basis van gagel gebruikt in de plaats van hop als bitterstof en natuurlijk bewaarmiddel.

Corgon (Slovakije) – Martins Pale Ale (6°)

Corgon (Slovakije)

Het vakantiegeld is gestort en dus kon Ambibrew zich deze maand twee biertjes van de maand permitteren.

Om te beginnen een Slovaaks biertje: Corgon. (4°alc)
Het bier is kristalhelder en blond met een fijnmazige schuimkraag die lang hoog blijft staan. 
Het typische zilte aroma van pils komt ons tegemoet.
De aanzet van deze pils is verrassend zoet, een beetje stroperig van de mout zelfs. Nadien komt een echt verfrissende pilssmaak. De afdronk is lang en bitter, hoewel een typisch hoparoma ontbreekt.

Duidelijk een industriële pils, maar fris geschonken op een terrasje zeker niet slecht.

Corgon wordt door Heineken in Slovakije gebrouwen. Jammer genoeg niet meer in de originele brouwerij in het stadje Nitra die dateert van 1897. Corgon is een plaatselijke volksheld die veel weg heeft van Atlas en op het blikje afgebeeld staat.

Martins Pale Ale (6°)

Voor ons tweede biertje schakelen we een tandje hoger wat complexiteit betreft. Toch is deze Martin’s Pale Ale (6°alc) een even goede doordrinker.

Amberkleurig helder bier dat niet hergist in de fles. Een flesje dat trouwens niet bepaald opvalt in de winkelrekken, maar dat de bierkenner zeker zal herkennen aan het blauwe schip op het etiket.
Een sterk aroma prikkelt onze neus, vooral hop, maar ook een lichte gebrandheid en een tikje kruidigheid.
Een krachtige smaak combineert moutig zoet met karamel een lichte kruidigheid en een stevige hoeveelheid hop. Ons proefpanel zoekt het eerst in de kruidige Waalse kringen, maar uiteindelijk raadt voorzitter Tom om welk bier het gaat.

De nasmaak combineert karamel met fijne hoparoma’s.
Een topbier! Complex, maar toch lekker om door te drinken en verfrissend! Ideaal als aperitief.

John Martins kwam in 1909 uit Groot-Brittannië naar Antwerpen en richtte daar een brouwerij op die zich in Engelse en Schotse (Gordons) bieren specialiseerde. Het bedrijf hield het niet bij brouwen alleen. John Martin introduceerde Guiness in onze contreien, maar ook Schweppes Indian Tonic en andere frisdranken. Momenteel leidt achterkleinzoon Anthony Martin dit bedrijf dat een van de meest productieve van ons land is.

Ename Blond (Brouwerij Roman)

Het weer wordt steeds beter en Ambibrew koos voor een lekker teras-biertje: Ename Blond.

Zoals altijd proeven we het bier blind, zonder dat het proefpanel weet om welk bier het gaat. Het biertje dat ons wordt voorgeschoteld is helder blond met een hevige pareling die een stevige schuimkraag ondersteunt.

Het aroma is redelijk neutraal, een beetje hop en -verrassend- een zeer verdoken vleugje rook.

De smaak zet vrij vol en hopbitter aan, maar vervlakt daarna bijna onmiddellijk. Enkel wat hopbitterheid blijft hangen en in de afdronk komt een metalische smaak opzetten die je bijvoorbeeld ook bij Chimay triple vindt. 
Ook zonder te weten over welk bier het gaat merken we onmiddellijk dat we in het segment van de commerciële blonde abdijbieren zitten. Gastproever Sylvie slaagt er zelfs in te raden welk bier dit is.

Het bier is niet hergist, niet complex en heeft 6,5°alc. Niet echt een degustatiebier dus, maar wel een lekkere doordrinker op een zomers terras.

Ambachtenmarkt Middelburg (B) (27-04-2008)

Voor de tweede maal in twee jaar waren wij op zondag 27 april aanwezig op de ambachtenmarkt te Middelburg.

Zoals vorig jaar beloofde het alweer een prachtige dag te worden, al stond er dan wel een beetje meer wind waardoor wij onze tentjes toch goed moesten verankeren.
In ieder geval, het Bladelincomité had weer voor alle benodigdheden gezorgd en ondanks het feit dat wij niet te veel hadden geslapen (Ambibrewuitje gehad de vorige dag…) konden wij toch weer tijdig van start gaan met onze jaarlijkse outdoor-brouwing.

Dat zo’n brouwing trager gaat dan indoor spreekt voor zich, maar met de wind die er stond dienden wij toch met alle middelen de vlam onder de ketel te houden. 
Aan onze toeschouwers zal het zeker niet gelegen hebben. Velen toonden grote interesse en ook onze mede-standhouders kwamen al eens een biertje van eigen makelij proeven. 
Als eigen ambachtelijk gebrouwen biertje hadden wij dit jaar als proevertje ons ‘Aube-bier’ mee en dit werd door het publiek blijkbaar algemeen goed bevonden.
In de namiddag liep het pas echt goed vol op de ambachtenmarkt, wat onze beperkte voorraad Aube-bier dan ook aanzienlijk deed slinken en uiteindelijk tot nul wist te herleiden.

Bijna gelijktijdig was ons nieuwe bier gebrouwen en konden de gistingstonnen worden gevuld. 
Dit bier, waarvoor wij nog geen naam hebben maar dewelke spoedig bekend zal worden gemaakt, zal zeker op één van onze volgende activiteiten kunnen worden geproefd. 

Hierna bezochten wij nog eens onze collega-brouwer van Brouwerij De Ryck waar wij nog een heerlijke Arend Triple en Dubbel door onze dorstige kelen spoelden om daarna naar huis te vertrekken.

Een heel aangename en toffe dag !! Tot volgend jaar !!

Uitstapje naar Gent (26-04-2008)

HET moment waar we bij Ambibrew altijd naar uitkijken is het jaarlijkse uitje met het bestuur en de echtgenotes.

Dit jaar waren de weergoden ons uitermate goed gezind met een temperatuurtje dat de 25°C toch wel heel dicht benaderde, geen wolkje aan de hemel en een licht briesje dat ons een beetje verkoeling bezorgde.

Alvorens onze trip aan te vatten werd er eerst nog een kleine vergadering ingelast om de stand van zaken ivm de lopende items te bespreken en ook in het kort eens te overlopen wat ‘s anderendaags (ambachtenmarkt in Middelburg) nog in orde moest gebracht worden.

Na de vergadering en in afwachting van onze echtgenotes werd het biertje van de maand nog geproefd en geëvalueerd en placeerden we ons buiten in het zonnetje. We ontkurkten voor de allereerste maal één van onze nieuwe Meibock biertjes, namen er een goede slok van en waren unaniem van oordeel dat dit een uiterst geslaagd recept is.

In de latere namiddag vatten we onze trip aan die ons naar Gent leidde. 

Gelegenheidsgids Sylvie had het één en het ander opgezocht over de geschiedenis van stad van Keizer Karel en de Stroppendragers, leidde ons rond naar enkele bezienswaardigheden en verraste ons met interessante weetjes over allerhande geschiedkundige zaken.

Toerist zijn op nauwelijks 30km van de deur, het is een unieke ervaring. De tocht leidde ons langs het St.-Michielsplein, de Gras- en Korenlei, het Gravensteen, Prinsenhof, Augustijnenkaai naar de Groentenmarkt.

Daar begonnen we, gezien de tropische temperatuur, toch wel dorst te krijgen en bezochten we het welbekende café het “Waterhuis aan de Bierkant”. 
Een uitgebreide bierkaart viel ons meteen op en we bestelden één van de huisbieren namelijk Gandavum, een blond volmoutbier van 7,5%alc dat lichtjes troebel is, ge-dry hopt en exclusief van het vat te verkrijgen is in dit etablissement. 
Het huisbier viel zeer in de smaak en, in afwachting van het bezoek aan het restaurant, vonden we de tijd om er nog één te consumeren.
De Oude Orval van 2005 viel me persoonlijk zeer in de smaak en deze accentueerde nog rijkelijker zijn fruitige geuren en smaken dan dat we dit bij en “gewone” Orval toch al gewend zijn.

De klok naderde 8 uur en we werden verwacht in Japans restaurant “Amatsu”, gespecialiseerd in Sushi & Sashimi & Traditionele Japanse warme gerechten : Tempura, Tonkatsu en Terriyaki alwaar we een hapje gegeten hebben. Het eten met stokjes was niet voor iedereen even evident, maar lukte tocht bij iedereen zonder veel problemen.

Rond half twaalf was het dessert verorberd en werd er besloten om nog eens af te zakken naar onze contreien om daar nog een afsluiter te drinken want ’s anderendaags stond alweer een nieuwe activiteit op ons programma.

Gulden draak (brouwerij Van Steenberge-Bios te Ertvelde)

Passend in onze uitstap naar Gent, drinken we een Gulden Draak.

Een donker helder bier met een kastanje-rode schijn, bekroond met een fijnmazige dikke beige schuimkraag. Hergist, maar het gistdepot is klein.

Het bier heeft een zoete en alcoholische geur met toetsen karamel en rozijnen.
De smaak is eerder verrassend. Wel moutig en vol, maar niet echt zoet. Eerder droog met een gebrande toets. Een zachte bittere nasmaak, maar je voelt de alcohol stromen door je lijf!

Zeker een klassebier, maar met zijn 10,5°alc en 23° plato geen doordrinker. Een biertje om rustig van te genieten. Zowel de verpakking als het uitzicht van het bier zelf met de dikke fijne schuimkraag tonen aan dat dit geen “gewoon” biertje is.

De flesjes zijn van het “steini”-type, maar ze zijn ondoorzichtig wit met een zwart etiket met de draak van het Gentse Belfort in het goud afgebeeld. Chique! Momenteel is men Augustijn bij Van Steenberge aan het restylen. Laat ons hopen dat de Gulden Draak even stijlvol blijft.