Dit bier van 8% alc wordt gebrouwen bij brouwerij Du Bocq in Purnode. Het etiket, waarop de slag van Waterloo wordt voorgesteld, is nogal druk en verwijst naar de datum van de slag 1815.
Het blonde bier is helder tot licht gesluierd met een stevige pareling en grof wit schuim. In het vrij neutrale aroma ontdekken we een beetje hop. De smaak zet vrij bitter aan, evolueert naar moutig en eindigt zacht bitter.

Dit bier oogst bij ons proefpanel niet bepaald goede kritieken. Iedereen is het er over eens dat dit geen hoogvlieger is. Een biertje van 13 in een dozijn. Sommigen vinden dit hooguit een verfrissend blondje, anderen willen zelfs die bewoordingen niet gebruiken. Eén ding is zeker. Dit is geen “Tripel” zoals we die kennen, vol van smaak en complex.

Op het etiket doet men wel alle moeite van de wereld om het bier authentiek te laten overkomen met verwijzingen naar legers, brouwerijen, data…
Het gamma bestaat uit blond, amber, bruin, dubbel bruin en tripel. Wellicht proeven wij de andere varianten niet meer…

Het proeven en bespreken van de bieren gebeurt door Ambibrew altijd “blind” wat niet betekent dat het proefpanel het bier niet kan zien, maar wel dat de leden niet weten welk bier ze voorgeschoteld krijgen. Dit keer was het tijd voor een grote klassieker: Westmalle Tripel.

Het koper-blonde bier is vrij helder, al is duidelijk zichtbaar dat dit bier niet gefilterd is. De pareling ondersteunt een stevige sneeuwwitte dichte schuimkraag die aan de wand van het glas blijft kleven.

In het aroma komen mout en citrus licht naar voor. Toch werd het aroma eerder als neutraal ervaren.

De smaak zet zacht zoetig aan. De stevige pareling blijft ook in de mond goed voelbaar. De smaak evolueert naar sinaas-bitter en hopbitter en blijft lang hangen. We worden ook een zekere kruidigheid gewaar die de smaakervaring doorkruist.

Deze jonge Westmalle tripel werd zonder de gist geproeft op ongeveer 10°C.
Bij wijze van proef voegden we de gist even later toe aan het bier. Een wereld van verschil!

Uiteraard was het bier nu troebel. Maar de aroma’s waren veel rijker en complexer. Citrus, banaan, hop en mout strijden om de eerste plaats en ook in de smaak verandert opmerkelijk veel. Het bier is veel zachter en complexer. Het bier wordt veel minder eenzijdig bitter, maar “opent” zich als het ware en voelt veel zachter aan in de mond.
In de afdronk valt op hoe ook het moutzoet nu veel beter blijft hangen naast de hopbitterheid.

Dit bier heeft 9,5% alc. Van een bier met een dergelijk

Het blonde bier van 8,5% alc is vrij troebel met een dikke grove schuimkraag die ondersteund wordt door een stevige pareling. Het schuim vervalt na enige tijd tot een berg-dal-structuur. Iets wat slechts enkele bieren gegeven is (Orval is er één van).

In het aroma herkennen we onmiddellijk hop. De hop overheerst, maar ook citrusvruchten zijn te herkennen in dit bier.

Verrassend genoeg is de aanzet van dit bier niet echt bitter, maar eerder zacht fruitig. De smaak evolueert wel naar hopbitter en in de afdronk is heeft de fruitigheid helemaal plaats gemaakt voor een frisse hopsmaak. Uiteindelijk trekt het bier wat zurig weg met een kenmerkende nasmaak die we moeilijk konden typeren.

Lupulus is enkel verkrijgbaar op vat en op flessen van 75 cl. Het is duidelijk dat de vormgeving van de etiketten professioneel is aangepakt. Op het etiket staat een wolf afgebeeld. “Lupulus” is namelijk latijn voor zowel “wolf” als “hop”.

De brouwerij Les 3 Fourquettes werd in 2004 opgericht in Bovigny door de voormalige brouwer van Lachouffe. Lupulus wordt sinds 2007 gebrouwen en is het vlaggenschip van de brouwerij.

Een biertje dat getuigt van het vakmanschap van de brouwer en tegelijk specifiek en toegankelijk is. Ideaal als aperitief, maar ook passend bij veel andere gelegenheden.

Mooie bedrukte flesjes die verwijzen naar de Brugse oorsprong van dit bier (Brouwerij Van Houtryve).

Een zeer donker bier met een diepe rode schijn. Door de donkere kleur is de helderheid moeilijk te beoordelen. Het bier is echter volledig helder en hergist niet op de fles. Het fijne beige (zelf licht bruin) schuim zakt na enige tijd wat weg.

Een zoete volle geur die onmiddellijk de aard van dit bier verraadt. Dit is een bier van gemengde gisting waarvan een deel rijpte op eik. Dergelijke bieren hebben altijd een rijk complex aroma. In dit bier herkennen we in de zurige toets kriekjes en geuze.

In de smaak is karamel een constante. De aanzet is wat zurig, maar dat ebt snel weg en maakt plaats voor zoetheid van karamel, mout en hout.

De afdronk is zeer kort. Pas nu komt een beetje bitterheid naar voor van de hop. In de nasmaak ook duidelijk kandij.

Dit bier van 5% alc wordt in opdracht van John Martins gebrouwen bij brouwerij Timmermans te Itterbeek. De oorsprong van bieren van gemengde gisting is echter te zoeken in het zuiden van Oost-en West-Vlaanderen. Deze donkere bieren zijn een versnijding van ouder bier dat gerijpt is in oude eiken foeders (zurig) en jong (zoet) bier.
Het is een traditionele bierstijl, die ondanks zijn toegankelijkheid en doordrinkbaarheid niet goed verkoopt en dus dreigt te verdwijnen.

De meeste bierliefhebbers zullen kiezen voor een iets zuurder bier dan deze Bourgogne de Flandres wanneer ze kiezen voor een biertje van gemengde gisting. Ook al omdat dit bier kunstmatig gekleurd is en bewaarmiddelen bevat.
Toch is dit een perfect “instapbiertje”. Een biertje om mensen die anders weinig of geen bier drinken eens te laten kennismaken met een aparte stijl

75cl-flessen op kurk hebben meestal iets feestelijk. Deze 75cl-fles van het Belgische type met kurk is echter vrij sober. Het etiket is mat rood met witte letters en is niet echt opvallend in het winkelrek.

Het bier is donker blond tot amberkleurig en heeft een mooie witte schuimkraag. Door het grotere volume en de hergisting is het eerste uitgegoten glas helderder dan het laatste dat al wat meer gist bevat.

In de geur vallen citrus en frisse kruiden zoals koriander op. Ook de gist geeft een specifiek aroma af.

De smaak zet zacht zoetig aan en geeft een evenwichtige bitterheid prijs. Ondanks de lichte fruitigheid en kruidigheid uit het aroma die ook in de smaak terugkeren blijft dit bier ietwat neutraal. Ook de zacht bittere afdronk had iets langer gemogen.

Dit biertje van 6,5° alc is een allemansvriend en een doordrinker. Misschien eerder te degusteren, fris geschonken op een zonnig terras, dan in januari.

Het bier werd gebrouwen naar aanleiding van het Canvas-programma “Tournée Générale”. Het recept werd op punt gezet door de brouwer van Achouffe en het bier werd gebrouwen in de ketels van Duvel-Moortgat. Verschillende brouwers hadden echter hun invloed op het ontstaan van dit bier: Struisse brouwers, verhuisbrouwerij, Pierre Celis,…

Helder licht amberkleurig bier met een rode gloed en een zachte pareling. De witte schuimkraag is wandklevend, stevig en zacht en vervalt na lange tijd tot een blijvend laagje op het bier.

In het zeer rijke aroma nemen we eerst fruit waar. Rode rijpe appels en mout. Nadien ruiken we ook nog hop. We menen Goldingshop te herkennen.

Het bier zet volmondig aan. “Mals” bier met een zachte pareling. De aanzet van de smaak is zoals het aroma doet vermoeden fruitig. De smaak verloopt langzaam maar zeker naar hopbitter. Tot een stevige hopbittere afdronk achterblijft. We bemerken ook een zeer subtiele rokerigheid naar het einde van de smaak toe.

Dit bier van 6,5% alc wordt gebrouwen door brouwerij Van Honsebroeck. Het is een “kloek bier voor dit alcoholgehalte”.

IPA staat voor Indian Pale Ale. Pale Ale is een Engelse biersoort die reeds van in de jaren 1920 zeer bekend was in Vlaanderen (Bass, Martins). Vroeger werden in Engeland bijna uitsluitend zeer donkere bieren gedronken. Vandaar dat men er een amberkleurig bier als “Pale” (bleek) beschouwde. 
Engeland had kolonies over de hele wereld. Het bier dat werd uitgevoerd naar die kolonies moest een lange zeereis doorstaan. Daarom werd het bier extra gehopt (hop is een natuurlijk bewaarmiddel). Hieruit ontstond de biersoort Indian Pale Ale (IPA) die tegenwoordig bij kleine brouwers en op bierfestivals zeer populair is.

Affligem Dubbel

Donker amberkleurig helder bier met een dikke beige schuimkraag die na enige tijd in putjes valt en mooi aan de rand van het glas kleeft. De pareling is zacht maar constant. Een mooi bier.
Zeer fruitige geur waarin we rode vruchten (kersen) herkennen, kandij en een vleugje hop.

De smaak is volmoutig aan maar is tegelijk verfrissend door een stevige hopgift. Het bier zet minder zoet aan dan de geur doet vermoeden. Het hopbitter komt even nadien opzetten en blijft hangen tot in de (lange) afdronk. Pas dan komt het aroma van de kersen weer opzetten.

Een vrij licht bier dat door één van de leden van het proefpanel als “sober maar lekker” omschreven werd.

Het bier bevat 6,8%alc.

De paters van Affligem hadden er een lange brouwtraditie opzitten toen de brouwactiviteiten in 1940 werden stopgezet. In 1956 werd de eerste Affligem op de markt gebracht die gebrouwen werd in een commerciële brouwerij met een vernieuwd recept. Het betrof de Affligem Dubbel. Nadien werd het assortiment uitgebreid. Nog steeds gaan royalty’s van de verkoop van het bier naar de abdij. Het bier werd in heel wat brouwerijen gebrouwen maar sinds de jaren 1970 wordt het in brouwerij De Smedt gebrouwen te Opwijk. Deze maakt deel uit van de brouwerijengroep Heineken. 

Duvel (van 20 jaar oud)

Onze fles duvel van 3 liter werd in optimale omstandigheden bewaard. Wij geven u graag de beschrijving:

Troebel blond bier met een witte vrij ruwe schuimkraag die vervalt tot een laagje.
De pareling is nog vrij stevig aanwezig.

In het aroma ruiken we een licht zurige geur zoals van geuze. Ook een zekere caramel-zoetigheid komt naar voor. Dit aroma is typisch voor verouderde bieren. Bij het ruiken vreesden we dat het bier geoxideerd zou zijn. Toch blijft een beetje hoppigheid over.

De smaak is vol en zoetig. We nemen smaken waar van marsepein, frangipanne, honingkoek en abrikoos. Lekker complex dus. De hoppigheid is volledig verdrongen naar de nasmaak. In de afdronk blijft de hoppigheid hangen. Van zurigheid is geen sprake.

3 van de 4 jury-leden vinden dat dit bier zeer goed geëvolueerd is, eentje heeft wat bedenkingen. Over smaak en kleur…

Een blond vier van 8,8 %alc van het type “Belgian Strong Ale”, of het “Duvel-type”.
Wij goten de gist mee in het glas en bekwamen dus een vrij troebel bier met een dikke witte schuimkraag en een stevige pareling.

In het aroma ruiken we de mout, maar ook banaan en een fruitige zurigheid die moeilijk te definiëren is.

De smaak zet vrij zoet aan, maar de sterke pareling maakt het onmogelijk om een fijne smaakbeschrijving te geven en vlakt de smaak iets te veel af. Naast de voor dit type van bier eigen zachte moutsmaak nemen we een zekere ziltheid waar. Naar het einde toe komt de hop steeds meer opzetten.

De nasmaak loopt lang en hopbitter uit.

Dit bier gaat sinds 1988 de concurrentie aan met Duvel. Het valt op door zijn naam en verpakking met roze olifantjes en heeft al meerdere buitenlandse prijzen gewonnen. In België zou het bier wellicht iets minder prijzen winnen, daarvoor ontbreekt het net een beetje karakter.

In één van onze vorige tijdschriftjes was een verslag te lezen van ons bezoek aan brouwerij “Hofbrouwerijke”, dus achtten we de tijd gekomen om één van de biertjes van deze brouwer uit te kiezen als bier van de maand.

Het bier is koperblond met een lichte troebele sluier door de hergisting en mogelijk een beetje koudetroebel. Het bier parelt stevig onder een grove maar stevige witte schuimkraag.

Het bier heeft een aangenaam verfrissend aroma waarin we een zekere houtigheid herkennen, druiven, citrusvruchten en de gist die zeer kenmerkend is voor bijna alle bieren van deze brouwer.

Dit bier zet licht aan met een vrij uitgesproken hopbitterheid die tot in de nasmaak lang blijft hangen. Na de aanzet komt de fruitigheid terug, maar deze verdwijnt snel voor enige moutigheid die op haar beurt verdwijnt en alleen de hoppigheid overlaat in de afdronk. Ons proefpannel is er nog niet uit of dit bier eigenlijk over voldoende body beschikt. De smaken zijn niet echt “versmolten”.

Ons besluit: een lekker aperitiefbiertje van 7%alc dat zeer positief is geëvolueerd na enkele maanden rijping in de kelder.

De bieren van het Hofbrouwerijke worden niet uitbesteed en dus ter plaatse in de ketels in Beerzel gebrouwen, wat voor een dergelijke kleine brouwer zeker een vermelding verdient.

Ook Ambibrew nam een maandje vakantie en dus degusteerden we in juli 2009 geen biertje van de maand. In augustus maakten we het op de feestdag van St-Arnoldus goed met een biertje met de veelbelovende naam “Avondrood”, gebrouwen door de Nederlandse brouwerij De 7de Hemel.

Een helder amberkleurig biertje van 7,5% alcohol met een dik beige fijn wandklevend schuim dat na enige tijd vervalt tot een blijvend laagje.

In het aroma valt vooral caramelmout op. Verder is het aroma vrij neutraal.

De smaak is vrij vol en moutig en subtiel bitter. Kort komt ook een koffiesmaak opzetten en ook een vleugje cognac is waarneembaar. Bij onze degustatie zat er wat weinig CO2 op het bier, maar dit kan aan de tapinstallatie gelegen zijn.

De afdronk is een combinatie van alcohol en een zachte hopbitterheid. De afdronk is nogal kort.

Dit is een zacht, verfrissend biertje dat goed in evenwicht is, maar het is niet bepaald een opvallend bier.

Het bier wordt gebrouwen sinds 2006 in de Proefbrouwerij te Lochristi in opdracht van de onafhankelijke bierfirma De 7de Hemel op basis van hun origineel recept dat zij in hun eigen ketels van 100 liter ontwikkelden.