Degustatieavond bij de Landelijke Gilde te St-Margriete (14-03-2008)

Op 14 maart waren we te gast in St-Margriete. We arriveerden iets te vroeg aan het parochiezaaltje onder de toren van het kerkje in het prachtige polderdorp en beslisten dus om nog een frisse pint te gaan drinken in het dorpscafé.

Even later konden we ons instaleren en de voordracht voor de Landelijke Gilde van St-Margriete van start laten gaan volgens het intussen gekende recept: 
– Degustatie van een biertje met uitleg over hoe te degusteren
– Voordracht over de geschiedenis van het bier
– Degustatie van een tweede biertje
– Pauze
– Degustatie van het derde bier
– Voordracht over de brouwkunst
– Degustatie van het laatste biertje.

Het aandachtige publiek proefde eerst ons eigen Jannebier uit onze splinternieuwe Ambibrew-glazen. Het Jannebier kom op heel wat meeval rekenen tijdens de voorstelling van Tom over de geschiedenis van het bier.
Het tweede bier dat we schonken was een Brugse Zot. Tijdens de pauze werd al duchtig over de twee eerste bieren gediscussieerd. Sommige mensen vonden de Brugse Zot iets te scherp, wij gaven hen de raad om eens naar brouwerij De Halve Maan te gaan in Brugge en er een ongefilterde Brugse Zot van het vat te drinken. Zalig zacht en fris…

Na de pauze serveerden we een Quintine. Alweer een bier dat op veel bijval kon rekenen met zijn complexe aroma’s en smaken en stevige hopbitterheid. Niets beter om van een Quintine te genieten dan wanneer er intussen boeiend verteld wordt over het brouwen van bier en wanneer je de ingrediënten kunt ruiken, proeven en voelen. 
Afsluiten deden we (bijna traditioneel geworden) met een Rochfort 8. Stevig en vol van smaak kan dit bier zich ook na drie andere bieren nog steeds doen gelden.

We beleefden een mooie avond in het prachtige en rustige St-Margriete en hopen dat de mensen van de Landelijke Gilde even tevreden waren van onze aanwezigheid. Jammer dat we ons fototoestel vergeten waren… Geen foto’s dus…

Jessenhofke

In maart kleurt de wereld lente-groen. Ook ons biertje want deze maand drinken we een bio-biertje: Jessenhofke.

Het flesje (steini) en het etiket ogen mooi, maar misschien wat sober. Het oogt gewoon “bio”, maar valt in de winkelrekken niet echt op. Wat weinig info op het flesje, maar des te meer op internet, vooral over de brouwerij. Over het bier zelf kom je minder concrete te weten.

In het glas zien we een gesluierd goudblond biertje met een stevige vrij grove schuimkraag. Opvallend voor een donker blond bier is dat deze schuimkraag een beetje gebroken wit kleurt.

Een zacht maar complex aroma doet ons echt zin krijgen om te proeven. Het bier ruikt eerder zoet, fruitig. Na een tijdje identificeren we het fruit als kersen(snoepjes). Daarnaast een lichte zweem rokerigheid en kruiden en hop. Dit doet denken aan een “ardens” biertje.

De smaak zet eerder zoet aan. De smaak wordt gedragen door de alcohol en opnieuw proeven we die zeer lichte rokerigheid.

In de nasmaak neemt het hopbitter voor het eerst de bovenhand afgewisseld met de kruidigheid en de kersen(snoepjes) die we nog herkennen uit het aroma.

Voor dit bier van 8° moet de bierliefhebber echt tijd nemen om alle complexe aroma’s en smaken te ontdekken en zo nog meer van dit prima biertje te genieten. Wat ons betreft meer dan geslaagd.

Het bier wordt gebrouwen in de Proefbrouwerij in Lochristi, maar de recepten worden ontwikkeld in een amateur-brouwerij in Kuringen (Hasselt) waar ook een bed-en-breakfeast is. De bezoekers zouden er kunnen helpen in het brouwproces wanneer er nieuwe recepten getest worden. Sinds 2005 werd dit bier gecommercialiseerd. Op de website van Jessenhofke zijn de verkooppunten opgesomd.